سیگنال های تکوینی فیزیکی برای بلوغ کاردیومیوسیت های مشتق از سلول های بنیادی پرتوان انسانی

تاریخ انتشار: یکشنبه 03 اسفند 1393 | امتیاز: Article Rating

کاردیومیوسیت های مشتق از سلول های بنیادی پرتوان انسانی(hPSC-CMs) امیدوارکننده ترین منبع کاردیومیوسیت ها برای کاربردهای بالینی و آزمایشگاهی هستند، اما استفاده از آن ها به دلیل فنوتیپ نابالغ ساختاری و عملکردی که بسیار مشابه سلول های قلبی جنینی و رویانی است به میزان زیادی محدود است. کاربرد محرک فیزیکی برای اثر روی کاردیومیوسیت های مشتق از سلول های بنیادی پرتوان انسانی با استفاده از انتقال مکانیکی و بیوالکتریکی یک استراتژی قوی برای افزایش هر چه بیشتر  بلوغ تکوینی کاردیومیوسیت ها است. در این جا ما وقایع اصلی مرتبط با تکوین ساختاری و بلوغ قلبی در in vivo را خلاصه کرده ایم. سپس ما مروری بر مراحل تکوینی کاردیومیوسیت های مشتق از سلول های بنیادی پرتوان انسانی و حاصل از in vitro داشته ایم، در حالی که روی محرک های فیزیکی(الکتریکی و مکانیکی) و فاکتور های کمک کننده(متابولیکی و هایپر تروفیک) فوکوس کرده ایم که در سازش پذیری ساختاری و عملکردی کاردیومیوسیت های مشتق از سلول های بنیادی پرتوان انسانی به طور فعال دخیل هستند. در نهایت، ما روی زمینه هایی برای بررسی های ممکن در آینده تاکید داشته ایم که باید درک بهتری از این که چگونه محرک های فیزیکی ممکن است تکوین in vitro را افزایش دهد، ارائه دهد و منجر به دیدگاه های مکانیکی شود. پیشرفت ها در استفاده از محرک های فیزیکی برای پیشبرد بلوغ تکوینی برای فائق آمدن بر محدودیت های موجود و مطالعات پیشرفته کاردیومیوسیت های مشتق از سلول های بنیادی پرتوان انسانی برای مدل سازی بیماری های قلبی، غربالگری های دارویی in vitro، آنالیزهای سمیت های قلبی و کاربردهای درمانی مورد نیاز است.

Stem Cell Res Ther. 2014 Oct 20;5(5):117.

Physical developmental cues for the maturation of human pluripotent stem cell-derived cardiomyocytes.

Zhu RBlazeski APoon ECosta KDTung LBoheler KR.

Abstract

Human pluripotent stem cell-derived cardiomyocytes (hPSC-CMs) are the most promising source of cardiomyocytes (CMs) for experimental and clinical applications, but their use is largely limited by a structurally and functionally immature phenotype that most closely resembles embryonic or fetal heart cells. The application of physical stimuli to influence hPSC-CMs through mechanical and bioelectrical transduction offers a powerful strategy for promoting more developmentally mature CMs. Here we summarize the major events associated with in vivo heart maturation and structural development. We then review the developmental state of in vitro derived hPSC-CMs, while focusing on physical (electrical and mechanical) stimuli and contributory (metabolic and hypertrophic) factors that are actively involved in structural and functional adaptations of hPSC-CMs. Finally, we highlight areas for possible future investigation that should provide a better understanding of how physical stimuli may promote in vitro development and lead to mechanistic insights. Advances in the use of physical stimuli to promote developmental maturation will be required to overcome current limitations and significantly advance research of hPSC-CMs for cardiac disease modeling, in vitro drug screening, cardiotoxicity analysis and therapeutic applications.

PMID: 25688759
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان