نشانگرهای زیستی و درمان هدفمند در سرطان پانکراس

تاریخ انتشار: یکشنبه 26 اردیبهشت 1395 | امتیاز: Article Rating

آدنوکارسینومای مجاری پانکراسی ‍(PDAC) 90 درصد سرطان های پانکراسی را در بر می گیرد. آدنوکارسینومای مجاری پانکراسی یک بیماری پیچیده و مخرب با نرخ بقای 1 تا 3 درصد در ظرف پنج سال و بعد از مرحله دوم است. درمان آدنوکارسینومای مجاری پانکراسی به دلیل ریز محیط توموری، تغییر رفتار سلولی به نوع مزانشیمی، انتقال داروی تغییر یافته و مقاومت دارویی پیچیده است. با توجه به این که سرطان های پانکراسی متاستاز و تهاجم اولیه ای را نشان می دهند، مطالعه بالینی برای کشف جنبه های مختلف بیماری مانند بسط نشانگرهای زیستی، مسیرهای پیام رسانی خاص و انحراف ژنی مورد نیاز است. در این مطالعه مروری، ما نشانگرهای زیستی، مسیرهای پیام رسانی پایه و اهمیت آن ها در انتقال دارویی هدفمند برای سرطان های پانکراسی را تاکید کرده ایم.

Biomark Cancer. 2016 Apr 26;8(Suppl 1):27-35. doi: 10.4137/BiC.s34414. eCollection 2016.

Biomarkers and Targeted Therapy in Pancreatic Cancer.

Karandish F1, Mallik S1.

Abstract

Pancreatic ductal adenocarcinoma (PDAC) constitutes 90% of pancreatic cancers. PDAC is a complex and devastating disease with only 1%-3% survival rate in five years after the second stage. Treatment of PDAC is complicated due to the tumor microenvironment, changing cell behaviors to the mesenchymal type, altered drug delivery, and drug resistance. Considering that pancreatic cancer shows early invasion and metastasis, critical research is needed to explore different aspects of the disease, such as elaboration of biomarkers, specific signaling pathways, and gene aberration. In this review, we highlight the biomarkers, the fundamental signaling pathways, and their importance in targeted drug delivery for pancreatic cancers.

PMID: 27147897
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان