هم اثری ابریشم و غشای آمنیوتیک برای ترمیم تاندون

تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 18 خرداد 1395 | امتیاز: Article Rating

هدف از مطالعه حاضر تعیین امکان پذیر بودن و زیست سازگاری یک داربست ابریشمی و یک داربست ابریشمی کمپوزیت به منظور تولید تاندون جدید با استفاده از یک مدل تاندون آشیل خرگوش بود. داربست ابریشم با استفاده از یک ماشین بافندگی ساخته شد و درون محلول هیالورونان کلاژن 1درصد غوطه ور شده و سپس در معرض هوا خشک شد، در حالی که داربست ابریشمی کمپوزیت از یک داربست ابریشمی حاوی بستر کلاژن-هیالورونان لیوفلیزه تشکیل شده بود. تنوسیت ها به منظور مقایسه جمعیت سلولی در دو گروه در شرایط in vitro کشت داده شدند. تراکم سلولی روی داربست های ابریشمی کمپوزیت به طور میانگین 40 درصد بالاتر از داربست های ابریشمی طی کشت 30 روزه تنوسیت ها بود. داربست های تاندونی به درون نقص های تاندون آشیل در 16 خرگوش نیوزیلندی سفید ایمپلنت شدند. خرگوشها به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروه یک، داربست ابریشمی به تنهایی، گروه دو، داربست ابریشیمی کمپوزیت به تنهایی و گروه سه داربست ابریشمی کمپوزیت پوشیده شده با یک غشای آمنیوتیک. ایمپلنت ها 2،8 و 12 روز بعد از پیوند خارج شدند. ارزیابی های بافت شناسی با استفاده از هماتوکسیلین-ائوزین(H&E)، تری کروم ماسون و رنگ آمیزیه ای ایمونوهیستوشیمی برای CD34 انجام گرفت. بعد از 12 هفته، بر مبنای ارزیابی های کلی سه گروه قابل تشخیص بودند. ارزیابی های هیستولوژیک فیبریل های کلاژنی سازمان یافته بیشتری را در گروه سه نشان داد که سازماندهی از دسته جات کلاژنی متراکم، موازی، خطی را نشان داد. رنگ آمیزی CD34  نئوآنژیوژنز را در گروه سه نشان داد. نتایج این مطالعه نشان داد که بسترهای کلاژن- هیالورونان با پرده آمنیوتیک مهاجرت سلولی و رگزایی را در تاندون های جدید تسریع می کنند.

J Biomater Sci Polym Ed. 2016 May 17:1-28. [Epub ahead of print]

Co-effect of silk and amniotic membrane for tendon repair.

Seo YK1, Kim JH1, Eo SR2.

Abstract

The objective of the present study was to determine the feasibility and biocompatibility of a silk scaffold and a composite silk scaffold in terms of new tendon generation using a rabbit Achilles tendon model. The silk scaffold was constructed using a weaving machine, then soaked in a 1% collagen-hyaluronan (HA) solution and air-dried, whereas the composite silk scaffold was composed of a silk scaffold containing a lyophilized collagen-HA substrate. Tenocytes were cultured in vitro to compare cell populations in the two groups. The cellular densities on composite silk scaffolds were 40% higher on average than those on silk scaffolds in 30-day tenocyte cultures. The tendon scaffolds had implanted into Achilles tendon defects in 16 white New Zealand rabbits. Rabbits were randomly divided into the following three groups: group I, silk scaffold alone; group II, composite silk scaffold; and group III, composite silk scaffold wrapped by an amniotic membrane. Implants were harvested 2, 8, and 12 weeks post-implantation. Histological examinations were conducted using hematoxylin-eosin (H&E), Masson's trichrome, and by performing immunohistochemical staining for CD34. After 12 weeks, the three groups were distinguishable based on gross examination. The histological examination revealed more organized collagen fibrils in groups III, which showed a dense, parallel, linear organization of collagen bundles. CD34 staining revealed neoangiogenesis in groups III. The results of this research showed that collagen-HA substrates with amniotic membrane accelerate cellular migration and angiogenesis in neotendons.

PMID: 27188627
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان