اثر کلی سلول های مزانشیمی در زیست مهندسی تمام دندان

تاریخ انتشار: شنبه 25 دی 1395 | امتیاز: Article Rating

جمعیت های سلولی تکثیر شده در آزمایشگاه می توانند در تشکیل دندان های زیست مهندسی شده شرکت کنند اما این ها تنها سلول هایی هستند که به سیگنال های القا کننده دندانی پاسخ می دهند. از آن جایی که موفقیت زیست مهندسی تمام دندان به در دسترس پذیری شمار زیادی سلول ها بستگی دارد، تکثیر سلولی آزمایشگاهی جمعیت های سلولی القا شونده دندانی از ضرورت تکوین چنین روش هایی را بیشتر می کند. ما به بررسی این مطلب پرداخته ایم که آیا نارسایی سلول های مزانشیمی کشت شده برای تشکیل دندان های زیست مهندسی شده می تواند بوسیله حضور سلول های کشت نشده نجات یابد یا خیر. برای تست این امر، ما یک روش مخلوط سلولی را برای ارزیابی مشارکت جمعیت های سلولی برای تشکیل دندان های زیست مهندسی شده ایجاد کردیم. با استفاده از سلول های نشان دار شده به صورت ژنتیکی، ما توانستیم تشکیل سلول های پالپ دندانی و ادونتوبلاست ها را در دندان های زیست مهندسی شده شناسایی کنیم. ما نشان دادیم که اگر چه سلول های مزانشیمی دندانی جنینی قادر به القای تشکیل دندان نیستند اما می توانند در صورتی که با سلول های کشت نشده ترکیب شوند در تشکیل و القای دندان شرکت کنند. علاوه براین، ما نشان دادیم که دندان ها می توانند از مخلوط سلول ها تشکیل یابند که شامل سلول های جنینی و جمعیت های سلول های پالپ دندانی بعد از تولید است؛ با این حال، این سلول ها قادر به مشارکت در تشکیل سلول های دندانی یا ادنتوبلاست های، و در نسبت 1:1  نیستند، آن ها تشکیل دندان را مهار می کنند. این نتایج نشان می دهد که اگرچه تکثیر سلولی آزمایشگاهی سلول های مزانشیمی دندانی جنینی نشان می دهد آن ها قادر به القای تشکیل دندان نیستند، آن ها توانایی شان برای مشارکت در تشکیل دندان و تمایز به ادنتوبلاست ها را از دست نمی دهند. با این حال، سلول های پالپ بعد از تولد، همه ظرفیت القای دندانی و تشکیل دندانی شان را بدنبال تکثیر آزمایشگاهی و در نسبت های >1:3 بعد جنینی: سلول های جنینی از دست می دهند، آن ها توانایی سلول های مزانشیمی دندانی جنینی برای القای تشکیل دندان را از دست می دهند.

J Dent Res. 2016 Dec 7. pii: 0022034516682001. [Epub ahead of print]

Mesenchymal Cell Community Effect in Whole Tooth Bioengineering.

 

 

Abstract

In vitro expanded cell populations can contribute to bioengineered tooth formation but only as cells that respond to tooth-inductive signals. Since the success of whole tooth bioengineering is predicated on the availability of large numbers of cells, in vitro cell expansion of tooth-inducing cell populations is an essential requirement for further development of this approach. We set out to investigate if the failure of cultured mesenchyme cells to form bioengineered teeth might be rescued by the presence of uncultured cells. To test this, we deployed a cell-mixing approach to evaluate the contributions of cell populations to bioengineered tooth formation. Using genetically labeled cells, we are able to identify the formation of tooth pulp cells and odontoblasts in bioengineered teeth. We show that although cultured embryonic dental mesenchyme cells are unable to induce tooth formation, they can contribute to tooth induction and formation if combined with noncultured cells. Moreover, we show that teeth can form from cell mixtures that include embryonic cells and populations of postnatal dental pulp cells; however, these cells are unable to contribute to the formation of pulp cells or odontoblasts, and at ratios of 1:1, they inhibit tooth formation. These results indicate that although in vitro cell expansion of embryonic tooth mesenchymal cells renders them unable to induce tooth formation, they do not lose their ability to contribute to tooth formation and differentiate into odontoblasts. Postnatal pulp cells, however, lose all tooth-inducing and tooth-forming capacity following in vitro expansion, and at ratios >1:3 postnatal:embryonic cells, they inhibit the ability of embryonic dental mesenchyme cells to induce tooth formation.

PMID: 27927885
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان