تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی ملتحمه چشم به سلول های ترشح کننده بتای جزایر پانکراسی روی داربست نانوفیبری الکتروریسی شده تیمار شده با پلاسما

تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 19 دی 1396 | امتیاز: Article Rating

پیوند سلول های بنیادی با استفاده از داربست های نانوفیبری زیست سازگار، روش امیدوار کننده ای برای درمان دیابت شیرین است. هدف این مطالعه بدست آوردن سلول های تولید کننده انسولین(IPCs) از سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از ملتحمه چشم(CJMSCs) و مقایسه عملکردی بودن IPCهای تمایز یافته در کشت سه بعدی با دو بعدی بود. علاوه براین، اثرات آب دوستی داربست روی تمایز IPCها ارزیابی شد. میکروسکوپ الکترونی نگاره(SEMqPCR، رنگ آمیزی ایمنی و فلوسایتومتری برای ارزیابی داربست های ساخته شده و حضور IPCها استفاده شد. بلوغ عملکردی سلول های تمایز یافته بوسیله اندازه گیری آزادسازی انسولین تعیین شد و تولید IPCها از طریق بیان ژن و پروتئین تایید شد. در این مطالعه، CJMSCهای القا شده از نظر ریختی مشابه با سلول های شبه جزایر پانکراسی بودند. بیان ژن های مربوط به جزایر(گلوکاگون، انسولین و Pdx-1) و آزادسازی انسولین(2.5برابر) در سلول های کشت شده سه بعدی به طور قابل توجهی در مقایسه با دو بعدی بالاتر بود. بیان ژن های IPCها در CJMSCهای تمایز یافته روی نانوفیبرهای تیمار شده با پلاسما در مقایسه با داربست تیمار نشده به طور قابل توجهی بالاتر بود. در مجموع، نتایج نشان داد که CJMSCها ممکن است منبع جدیدی برای درمان دیابت شیرین باشند و داربست های نانوفیبری می توانند به عنوان ناقل بالقوه سلول برای مهندسی بافت جزایر عمل کنند.

Artif Cells Nanomed Biotechnol. 2017 Dec 14:1-10. doi: 10.1080/21691401.2017.1416391. [Epub ahead of print]

Differentiation of conjunctiva mesenchymal stem cells into secreting islet beta cells on plasma treated electrospun nanofibrous scaffold.

Nadri S1,2, Barati G2, Mostafavi H3, Esmaeilzadeh A4, Enderami SE2.

Abstract

Transplantation of stem cells using biocompatible nanofibrous scaffolds is a promising therapeutic method for treating Diabetic Mellitus. The aim of this study was to derive insulin-producing cells (IPCs) from conjunctiva-derived mesenchymal stem cell (CJMSCs) and to compare the functionality of differentiated IPCs in a three-dimensional (3D) culture with 2D. Furthermore, the effects of hydrophobicity of scaffold on IPCs differentiation were examined. Scanning electron microscopy (SEM), quantitative real times PCR (qPCR), Immunostaining and flow cytometry were used to analyze fabricated scaffold and the presence of IPCs. Functional maturity of differentiated cells was determined by measuring insulin release and the creation of IPCs was confirmed via gene and protein expression. In this study, the induced CJMSCs were morphologically similar to pancreatic islet-like cells. The expression of the islet-associated genes (glucagon, insulin and Pdx-1) and the insulin release (2.5-fold) in 3D-cultured cells was significantly higher than the 2D. The expression of IPCs genes was significantly higher in CJMSCs differentiated on plasma-treated nanofibers compared to those on untreated scaffolds. In conclusion, the results show that CJMSCs might be a new source for Diabetic Mellitus therapy and the nanofibrous scaffold could be used as a potential cell carrier for islet tissue engineering.

PMID: 29241367
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان