سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان در برابر سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای بازسازی عصبی محیطی

تاریخ انتشار: دوشنبه 07 اسفند 1396 | امتیاز: Article Rating

مطالعات ثابت کرده اند که سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان(BMSCs) می توانند برای درمان بیماری های متعدد سیستم عصبی استفاده شوند. با این حال، جداسازی این سلول ها فرایند تهاجمی و دردناک است و محصول بسیار پایینی می دهد. بنابراین، نیاز به جست و جو برای سایر منابع سلولی جایگزین است. سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی(ADSCs) پروفایل فنوتیپی و بیان ژنی مشابه با BMSCها دارند. تولید ADSCها  بیش از BMSCها است و ADSCها تکثیری سریع تر از BMSCها دارند. برای مقایسه اثرات پیوندهای وریدی حاوی BMSCها و ADSCها روی آسیب عصب سیاتیک، در این مطالعه، رت ها به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند: گروه sham( تنها عصب سیاتیک تیمار شد)، ماتری ژل(MG؛ آسیب عصب سیاتیک+ پیوند درون سیاهرگی وسیله ناقل ماتری ژلی)، ADSCها( آسیب عصب سیاتیک+ ماتری ژل درون سیاهرگی حاوی ADSCها) و BMSCها( آسیب عصب سیاتیک + ماتری ژل درون سیاهرگی حاوی BMSCها). شاخص عملکرد سیاتیک برای ارزیابی عملکرد عصب سیاتیک آسیب دیده محاسبه شد. مشخصه های ریختی اعصاب دور از آسیب بوسیله رنگ آمیز تولوئیدین بلو مشاهده شد. نورون های حرکتی نخاعی با فلورو-گلد نشان دار شده و مورد ارزیابی کمی قرار گرفتند. در مقایسه با رت های گروه کنترل، شاخص عملکرد سیاتیک پایین تر بود، تراکم فیبرهای با قطر کوچک به طور قابل توجهی افزایش یافت و تعداد نورون های حرکتی به طور قابل توحهی در رت های با آسیب عصب سیاتیک کاهش یافت. نه ADSCها و نه BMSCها، هیچ کدام عملکرد عصب سیاتیک رت های آسیب دیده را بهبود نبخشیدند، تراکم فیبرهای عصبی ، قطر فیبرها ، قطر آکسون، ضخامت پوشش میلینی و نسبت G( قطر آکسونی/نسبت قطر فیبری) را در عصب سیاتیک دور از جایگاه آسیب، افزایش ندادند. تفاوت معناداری در تعداد نورون های حرکتی نخاعی در بین گروه های ADSCها، BMSCها و ماتری ژل مشاهده نشد. این نتایج نشان می دهد که نه ADSCها و نه BMSCها، هیچ کدام نتایج راضی کننده ای را برای ترمیم عصب محیطی در زمان استفاده از ماتری ژل به عنوان یک هدایت کننده پیوند نشان ندادند.

Neural Regen Res. 2018 Jan;13(1):100-104. doi: 10.4103/1673-5374.224378.

Bone marrow-derived mesenchymal stem cells versus adipose-derived mesenchymal stem cells for peripheral nerve regeneration.

Fernandes M1, Valente SG1, Sabongi RG1, Gomes Dos Santos JB1, Leite VM1, Ulrich H2, Nery AA2, da Silva Fernandes MJ3.

Abstract

Studies have confirmed that bone marrow-derived mesenchymal stem cells (MSCs) can be used for treatment of several nervous system diseases. However, isolation of bone marrow-derived MSCs (BMSCs) is an invasive and painful process and the yield is very low. Therefore, there is a need to search for other alterative stem cell sources. Adipose-derived MSCs (ADSCs) have phenotypic and gene expression profiles similar to those of BMSCs. The production of ADSCs is greater than that of BMSCs, and ADSCs proliferate faster than BMSCs. To compare the effects of venous grafts containing BMSCs or ADSCs on sciatic nerve injury, in this study, rats were randomly divided into four groups: sham (only sciatic nerve exposed), Matrigel (MG; sciatic nerve injury + intravenous transplantation of MG vehicle), ADSCs (sciatic nerve injury + intravenous MG containing ADSCs), and BMSCs (sciatic nerve injury + intravenous MG containing BMSCs) groups. Sciatic functional index was calculated to evaluate the function of injured sciatic nerve. Morphologic characteristics of nerves distal to the lesion were observed by toluidine blue staining. Spinal motor neurons labeled with Fluoro-Gold were quantitatively assessed. Compared with sham-operated rats, sciatic functional index was lower, the density of small-diameter fibers was significantly increased, and the number of motor neurons significantly decreased in rats with sciatic nerve injury. Neither ADSCs nor BMSCs significantly improved the sciatic nerve function of rats with sciatic nerve injury, increased fiber density, fiber diameters, axonal diameters, myelin sheath thickness, and G ratios (axonal diameter/fiber diameter ratios) in the sciatic nerve distal to the lesion site. There was no significant difference in the number of spinal motor neurons among ADSCs, BMSCs and MG groups. These results suggest that neither BMSCs nor ADSCs provide satisfactory results for peripheral nerve repair when using MG as the conductor for engraftment.

PMID: 29451213
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان