مرور مختصر: انتقال داروی مبتنی بر سلول های بنیادی مزانشیمی: خوب، بد، زشت و امیدواری

تاریخ انتشار: جمعه 02 شهریور 1397 | امتیاز: Article Rating

تکوین سلول های بنیادی مزانشیمی(MSCs) به عنوان وکتورهای انتقال داروی مبتنی بر سلول برای علایم بالینی متعدد از جمله سرطان، امیدواری قابل توجهی را ایجاد کرده است. با این حال، یک چالش قابل ملاحظه برای کاربرد موثر این رویکردها تروپیسم توموری محدود شده و پراکنش زیستی گسترده ای است که با استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی مشاهده شده است که این امر نگرانی ها را در مورد سمیت برای بافت های غیر هدف پیرامونی افزایش می دهد(بخش بد داستان). بدنبال آن، تنوعی از پلت فرم های مهندسی سنتتیک در حال ایجاد است که هدف قرار دادن انتخابی تومور را از طریق کارایی خانه گزینی افزایش یافته و/یا تخصصی شدن فعال شدن دارو بهبود می بخشند که برخی از آن ها قبلا در بالین ارزیابی شده اند(بخش خوب داستان). متاسفانه، فقدان کمی سازی بالا و سازش پذیری گسترده متدولوژی های استاندارد شده با حساسیت و رزولوشن بالا، مقایسه درست بین مطالعات را مشکل ساخته است و این امر پیشرفت را تا حد زیادی به تاخیر می اندازد(بخش زشت داستان). در این جا، ما مروری مختصر روی مکانیسم های خانه گزینی فعال و غیر فعال پراکنش زیستی بعد از تزریق این سلول ها، و هم چنین روش ها و استراتژی های ردیابی سلول در شرایط درون تنی ، به منظور تقویت هدف قرار دادن تومورها با فوکوس روی استراتژی های انتقال داروی مبتنی بر سلول های بنیادی مزانشیمی برای درمان سرطان خواهیم داشت.

Stem Cells Transl Med. 2018 Aug 1. doi: 10.1002/sctm.18-0024. [Epub ahead of print]

Concise Review: Mesenchymal Stem Cell-Based Drug Delivery: The Good, the Bad, the Ugly, and the Promise.

Krueger TEG1, Thorek DLJ2,3, Denmeade SR3,4, Isaacs JT3,4, Brennen WN3.

Abstract

The development of mesenchymal stem cells (MSCs) as cell-based drug delivery vectors for numerous clinical indications, including cancer, has significant promise. However, a considerable challenge for effective translation of these approaches is the limited tumor tropism and broad biodistribution observed using conventional MSCs, which raises concerns for toxicity to nontarget peripheral tissues (i.e., the bad). Consequently, there are a variety of synthetic engineering platforms in active development to improve tumor-selective targeting via increased homing efficiency and/or specificity of drug activation, some of which are already being evaluated clinically (i.e., the good). Unfortunately, the lack of robust quantification and widespread adoption of standardized methodologies with high sensitivity and resolution has made accurate comparisons across studies difficult, which has significantly impeded progress (i.e., the ugly). Herein, we provide a concise review of active and passive MSC homing mechanisms and biodistribution postinfusion; in addition to in vivo cell tracking methodologies and strategies to enhance tumor targeting with a focus on MSC-based drug delivery strategies for cancer therapy. Stem Cells Translational Medicine 2018;1-13.

PMID: 30070053
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان