سلول درمانی با سلول های بنیادی مزانشیمی برای کاردیومیوپاتی ناشی از دوکسوروبیسیت: مکانیسم های بالقوه، فاکتورهای کنترل کننده و پیامدهای بحث سلول های بنیادی قلبی

تاریخ انتشار: چهارشنبه 02 مرداد 1398 | امتیاز: Article Rating

طی دهه های گذشته، محققین مکانیسم های متعددی را برای کاردیومیوپاتی ناشی از دوکسوروبیسین(DOX) گزارش کرده اند که شامل استرس اکسیداتیو، التهاب و آپوپتوز است. مکانیسم دیگری که پیشنهاد داده می شود این است که DOX با چرخه سلولی تداخل ایجاد می کند و استرس اکسیداتیو را در سلول های c-Kit+(که معمولا آن ها را سلول های پیش ساز قلبی می نامند) القا می کند، ظرفیت بازسازی آن ها را کاهش می دهد. بازسازی قلبی از طریق تقویت ظرفیت بازسازی این سلول ها یا استفاده از سایر انواع سلول های بنیادی، طی 20 سال گذشته محور مطالعات متعددی بوده است. آزمایش های متعدد نشان داد که تزریق سیستمیک یا موضعی سلول های بنیادی مزانشیمی(MSCs) با بهبود قابل توجه عملکرد قلبی، پاسخ التهابی کاهش یافته و فیبروز میوکاردی کاهش یافته همراه است. هم چنین آن ها نشان دادند که فاکتورهای متعدد می توانند نتایج درمان با سلول های بنیادی مزانشیمی برای کاردیومیوپاتی DOX را تحت تاثیر قرار دهند که شامل نوع سلول های بنیادی مزانشیمی، دوز، مسیر و زمان بندی استفاده از این سلول ها است. با این حال، شواهد رو به افزایشی وجود دارد که سلول های c-kit+ در قلب پستانداران بالغ، دارای پتانسیل بازسازی کنندگی قلبی نیستند. به طور مشابه، مکانیسم های محافظت کننده سلول های بنیادی مزانشیمی علیه کاردیومیوپاتی ناشی از DOX، احتمالا شامل تمایز مستقیم به کاردیومیوسیت ها نیست و احتمالا از طریق ترشح پاراکرین و اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی اتفاق می افتد. درک بهتر مکانیسم های دخیل و فاکتورهای کنترل کننده نتایج درمان با سلول های بنیادی مزانشیمی، قبل از حرکت به سمت کاربرد بالینی در بیماران با کاردیومیوپاتی ناشی از DOX الزامی است.

Front Pharmacol. 2019 Jun 14;10:635. doi: 10.3389/fphar.2019.00635. eCollection 2019.

Mesenchymal Stem Cell Therapy for Doxorubicin-Induced Cardiomyopathy: Potential Mechanisms, Governing Factors, and Implications of the Heart Stem Cell Debate.

Abushouk AI1, Salem AMA1, Saad A1, Afifi AM1, Afify AY2, Afify H3, Salem HSE1, Ghanem E4, Abdel-Daim MM5.

Abstract

Over the past decades, researchers have reported several mechanisms for doxorubicin (DOX)-induced cardiomyopathy, including oxidative stress, inflammation, and apoptosis. Another mechanism that has been suggested is that DOX interferes with the cell cycle and induces oxidative stress in C-kit+ cells (commonly known as cardiac progenitor cells), reducing their regenerative capacity. Cardiac regeneration through enhancing the regenerative capacity of these cells or administration of other stem cells types has been the axis of several studies over the past 20 years. Several experiments revealed that local or systemic injections with mesenchymal stem cells (MSCs) were associated with significantly improved cardiac function, ameliorated inflammatory response, and reduced myocardial fibrosis. They also showed that several factors can affect the outcome of MSC treatment for DOX cardiomyopathy, including the MSC type, dose, route, and timing of administration. However, there is growing evidence that the C-kit+ cells do not have a cardiac regenerative potential in the adult mammalian heart. Similarly, the protective mechanisms of MSCs against DOX-induced cardiomyopathy are not likely to include direct differentiation into cardiomyocytes and probably occur through paracrine secretion, antioxidant and anti-inflammatory effects. Better understanding of the involved mechanisms and the factors governing the outcomes of MSCs therapy are essential before moving to clinical application in patients with DOX-induced cardiomyopathy.

PMID: 31258475
ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

آرشیو سالانه
آرشیو سالانه
نظرات خوانندگان
نظرات خوانندگان