تاریخ انتشار: چهارشنبه 26 آذر 1393
توقف حرکت سلول ها  باعث توقف رشدسرطان می شود

  توقف حرکت سلول ها باعث توقف رشدسرطان می شود

محققان نشان داده اند می توانند حرکت سلول ها را با بلوکه کردن آنزیمی آهسته کرده و از این طریق رشد و گسترش تومورها متوقف کنند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily،پژوهشگران با استفاده از میکروسکوپی با رزولاسیون بالا توانسته اند مولکول های منفردی از یک آنزیم را در یک رده سلولی سرطان کبد مشاهده نمایند. سپس از میکروسکوپ confocal استفاده نموده اند تا  دریابند چگونه تخریب آنزیم رشد سلول های سرطانی را کند می کند. آنزیم فوق که dipeptidyl peptidase 9 یا DPP9 نام دارد برای اولین بار توسط دانشمندان استرالیایی در 1999 کشف شده است . پس از آن به عنوان دارویی برای هدف قرار دادن سلول های سرطانی همیشه مورد مطالعه بوده است. محققان به تازگی توانسته اند آنزیم را در سلول ها مشاهده کرده و با بلوکه کردن آن، حرکت سلول ها را کند نمایند. در واقع این مطالعه شواهدی را ارائه نموده است که نشان می دهند این آنزیم می تواند هدف مناسبی برای داروهای ضد سرطان باشد. محققان دریافته اند این آنزیم برای حرکت سلول ضروری است به گفته آن ها  ناتوانی در حرکت سلول های سرطانی موجب می شود  نتوانند رشد و گسترش یابند. این نتایج در مجله BBA Molecular Cell Research ارائه شده است. در این تحقیق مولکول های DPP9 که درون سلول ها قرار دارند به طور فلورسنت نشان دار شده اند. محققان مشاهده کرده اند که آنزیم مذکور روی  میکروتیوب ها قرارمی گیرد ونقش مهمی را در نقل و انتقالات بین سلولی و مهاجرت سلول ایفا می کنند. زمانی که سلول ها برای حرکت تحریک می شوند DPP9 در سمت جلویی سلول تجمع می یابد.  این آنزیم با  مجموعه پروتئینی همراه می شود که سلول را به ماتریکس خارج سلول می چسباند تا سلول بتواند حرکت کند. این اتصال مانند نقطه اتکایی عمل می کند که باعث کشیده شدن سلول به جلو می شود.  زمانی که عملکرد DPP9 مهار می شود حرکت و اتصال سلول کاهش می یابد. با این که آنزیم فوق می تواند هدف داروهای ضد سرطان باشد اما علی رغم سال ها تلاش داروسازان درحال حاضر مهار کننده اختصاصی برای آن وجود ندارد. این آنزیم به گروهی از آنزیم ها تعلق دارد که پروتئین های دیگر را می شکنند و نتیجه عمل آن ها تغییرو تنظیم پروتئین ها برای عملکرد های مهم در داخل وخارج سلول هاست.  مثلا در حال حاضر DPP4 برای درمان دیابت استفاده می شود. یکی از دلایلی که مانع  ساخت مهارکنندگان اختصاصی برای DPP9 شده است شباهت فیزیکی و نه عملکردی آن با  آنزیم دیگری  به نام  DPP8 است. محققان درحال مطالعه بر روی تفاوت های این دو آنزیم هستند تا بتوانند بهتر آن ها را مورد هدف قرار دهند. 
پایان مطلب/

 

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه