به گزارش بنیان به نقل ازnew-medical.net،  مطالعه ای بوسیله محققین در دانشگاه کلرادو نشان می دهد که این نظریه متداول ناقص است و علاوه بر آسیب DNA، سرطان به تجزیه آهسته بافت های پیرامون سلول های سرطانی نیز بستگی دارد که این امر نیز با افزایش سن اتفاق می افتد. زمانی که شما جوان هستید، سلول های سالم برای بافت های پیرامونی بهینه سازی می شوند و به نحوی در مناسب ترین حالت با بافت های پیرامونی قرار می گیرند. اما زمانی که جهش اتفاق می افتد این تناسب را از بین می برد. زمانی که فضای بافتی با گذشت زمان تغییر می کند، سلول های سالم ممکن است دیگر تناسب لازم را با بافت های پیرامونی نداشته باشند. در این تغییرات مرتبط با پیری، جهش ها ممکن است برخی سلول ها را بهتر سازند و آن ها را قادر به رقابت با سلول های طبیعی و در نهایت مستعد تشکیل تومور کنند. این دلیلی است که برخی افراد پیر بیشتر مستعد ابتلا به سرطان هستند.

در این مطالعه محققین مدل ریاضی را برای این نوع گزینش طبیعی در سلول های خونی یا خون ساز ایجاد کردند. این مدل سازی این امکان را فراهم می آورد که بتوانیم پیش بینی از آن چه در واقعیت اتفاق می افتد داشته باشیم. این محققین می گویند که ما می دانیم که جهش ها نقش بسیار بزرگی را ایفا می کنند اما به نظر می رسید اتفاقات دیگری نیز می افتد. تاکنون محققین بیشتر به درون سلول برای یافتن دلایل سرطان نگاه کرده اند و این امر کافی نیست به نظر می رسد که وقایع دیگری نیز در بیرون سلول اتفاق می افتد که می تواند منجر به ایجاد سرطان شود. این محققین متغیرهای بیشتری را برای محاسبه تغییرات بافتی ریز محیط در نظر گرفتند. این مدل جدید که با تغییرات مرتبط با سن در تناسب و رفتار سلول های بنیادی همراه بود، به طور صحیح نقطه ای که سلول های سرطانی ممکن است با سلول های طبیعی رقابت کنندو ایجاد لوکمیا کنند را پیش بینی می کند. مهم تر این که این مدل نشان می دهد که فرایندهای سیستمیک همراه با تجزیه بافت های کلی با گذشت عمر، دارای قدرت حیاتی در کنترل سرنوشت سلول های سرطانی و تکوین سرطان دارند.

این مطالعه نشان می دهد که موتاسیون ها اگر چه عاملی ضروری برای ایجاد سرطان هستند اما نمی توانند به تنهایی و بدون تغییر را ریزمحیط بافتی مربوط به افزایش سن موجب پیشرفت سرطان شوند.

پایان مطلب/