تاریخ انتشار: شنبه 02 اسفند 1393
اندازه تلومر با افزایش بقای بعد از پیوند سلول های خون ساز مرتبط است

  اندازه تلومر با افزایش بقای بعد از پیوند سلول های خون ساز مرتبط است

در بین بیمارانی با آنمی آپلاستیک که پیوند سلول های بنیادی را از یک اهداکننده غیر خویشاوند دریافت کردند، طول تلومر لوکوسیت های طویل تر با با افزایش بقای کلی ظرف پنج سال مرتبط بود.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، تلومرها انتهاهای کروموزومی را حفظ کرده و برای حفظ ثبات کروموزومی ضروری هستند. طول کروموزوم یک مارکر زیستی برای پیری سلولی و ظرفیت همانند سازی است. آنمی آپلاستیک یک اختلال خونی است که در آن مغز استخوان در تولید سلول های خونی جدید ناتوان است که یکی از دلایل آن نقص در تلومر است. پیوند سلول های خون ساز آلوژن درمان اولیه ای است که برای بیماران جوان با آنمی آپلاستیک زمانی که یک اهداکننده مطابق وجود داشته باشد، توصیه می شود.

در این مطالعه محققین ارتباط بین طول تلومر لوکوسیت های اهداکننده و گیرنده را با نتایج بعد از پیوند سلول های خون ساز غیر مرتبط برای 330 بیمار ارزیابی کردند. این بیماران بین سال های 1989 تا 2007 متحمل پیوند سلول های خون ساز شدند.طول تلومر لوکوسیت برای آنالیز گیرنده و دهنده بر مبنای یک تقسیم بندی سه گانه(بلند، کوتاه و هر دو باهم) طبقه بندی شدند. محققین دریافتند که اهداکننده هایی با طول تلومر لوکوسیتی بلندتر دارای نرخ بقای بالاتری بودند. در اینجا ارتباطی بین طول تلومر لوکوسیت اهدا شده و پیوند یا بیماری میهمان علیه میزبان(GVHD) مشاهده نشد. طول تلومر گیرنده هیچ ارتباطی با میزان بقای بیماران نداشت. با توجه به آن چه گفته شد به نظر می رسد که طول تلومر لوکوسیت می تواند فاکتور مهمی برای انتخاب بهترین اهداکننده موجود در پیوندهای سلول های خون ساز باشد.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه