به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، اغلب مطالعات روی ناحیه ای که سکته اتفاق افتاده تمرکز می کنند و به دنبال راهی برای محدود کردن آسیب در این ناحیه هستند. در این مطالعه جدید محققین در دانشگاه Georgia بر این باورند که زمانی که سمت دیگر مغز مستقیما تحت تاثیر سکته قرار نگرفته است این توانایی را دارد که به سمت آسیب دیده کمک کند. این کمک این گونه است که سلول های اندوتلیالی که دیواره عروق را در هر دوسمت مغز می پوشانند فاکتور های رشدی مانند فاکتور نوروتروفیک و VEGF را آزاد می کنند که نورون ها را حفاظت می کند و به ریکاوری آن ها کمک کرده و رشد عروق خونی در مکان آسیب دیده به دلیل سکته را تسریع می کند که این امر به تامین خون و اکسیژن کمک می کند. مجموع این فعالیت ها حتی اگر عروق خونی جدید هرگز نتوانند خون را به صورت واقعی حمل کنند، منجر به جذب سلول های بنیادی اندوژن می شود. این چیزی است که محققین "ترمیم نیچ" می نامند و می تواند آسیب ناشی از سکته را کاهش دهد. در این حالت ناحیه اسیب ندیده نیز فاکتورهای رشد زیادی آزاد کرده و حتی عروق خونی بیشتری ایجاد می کند که این امر به آن اجازه مسئولیت پذیری بیشتر را می دهد. هنوز مشخص نیست که این نیمکره چه کاری انجام می دهد اما برخی می گویند که این بخش نورون های غیر طبیعی خارج شده از منطقه آسیب دیده را سرکوب می کند. این محققین می گویند که اگر شما اقدام به انجام MRI کنید می توانید مشاهده کنید که ظرف چند روز بعد از سکته نیمکره دیگر مغزی شروع به فعالیتی شدید طی یک دوره ریکاوری می کنند. هم چنین این محققین دریافتند که افزایش بیان یک آنتی اکسیدان قوی به نام آنزیم سوپراکسید دیسموتاز در سمت آسیب ندیده مدل های رتی سکته، عروق خونی در سمت آسیب دیده را قادر می سازد تا جریان خون را بهتر کنترل کنند. سوپراکسید دیسموتاز یک آنتی اکسیدان طبیعی است که می تواند گونه های اکسیژن فعال  که به فراوانی قبل و بعد از سکته تولید می شوند را خنثی کند و می تواند به طور مستقیم سلول های را بکشد یا آن ها را مجبور به خودکشی کند.

پایان مطلب/