به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress،  این نواحی تخصصی به طور حفاظت شده است که سلول های ایمنی و عوامل شیمیایی قادر به رسیدن به آن جا نیستند. مسیرهای سیگنالینگ فعال شونده به وسیله هیپوکسی ممکن است از سلول های بنیادی در برابر پیری و مردن محافظت کنند. این مطالعه جدید در انستیتو فورسایت نشان می دهد که باکتری Mycobacterium tuberculosis از این منطقه حفاظت شده هیپوکسیک در رفته و درون نوع خاصی از سلول های بنیادی خاص مخفی می شوند.

باکتری Mycobacterium tuberculosis سالانه بیش از 2 میلیون نفر را در سراسر جهان به سل مبتلا می کند و موجب مرگ بیش از یک و نیم میلیون نفر می شود. این امر تا حد زیادی به توانایی باکتری در مخفی ماندن در بدن و فعال شدن در زمان مناسب بر می گردد. مطالعات قبلی نشان داده بود که این باکتری درون نوع خاصی از سلول های بنیادی مغز استخوان به نام سلول های بنیادی مزانشیمی CD271+ مخفی می شود. با این حال مکان دقیق مخفی شدن آن مشخص نبود. مطالعات دیگر نشان داده بودند که سلول های بنیادی سرطانی نیز در نوحی هیپوکسیک باقی می مانند و ویژگی های خودنوزایی خود را حفظ می کنند و هم چنین از سیستم ایمنی فرار می کنند. این محققین نیز فرض کردند که باکتری Mycobacterium tuberculosis همانند سلول های بنیادی سرطانی در چنین ناحیه ای مخفی می شود و از مزیت های آن استفاده می کند. برای تست این فرضیه آن ها از مدل موشی آلوده به Mycobacterium tuberculosis استفاده کردند. این در حالی بود که علی رغم استفاده از داروها، این موش ها هنوز مبتلا به سل بودند. محققین سلول های بنیادی مزانشیمی CD271+ را از مغز استخوان این موش های تیمار شده با دارو  جداسازی کردند. قبل از جداسازی سلول های بنیادی، موش ها مورد تزریق داروی pimonidazole قرار گرفتند که ماده شیمیایی است که به سلول های هیپوکسیک متصل می شود. آنالیز های فلوسایتومتری نشان داد که علی رغم ماه ها تیمار دارویی باز هم می توان باکتری توبرکولوزیس را از این سلول های بنیادی مزانشیمی CD271+ ریکاوری کرد. جالب تر این که این سلول ها اتصال قویی را به داروی pimonidazole نشان دادند که نشان دهنده لوکالیزاسیون هیپوکسیک سلول های بنیادی بود. آزمایش نشان داد که این سلول های بنیادی یک ژن فعال شده به وسیله هیپوکسی به نام HIF-1α را بیان می کنند. برای اثبات این مطالعه محققین سلول های بنیادی مزانشیمی CD271+ را از مغز استخوان انسان های مبتلا  به سل نیز جداسازی کردند و دریافتند که تمام مطالب بالا در این مورد نیز صدق می کند و این سلول های هم دارای باکتری هستند و هم ژن HIF-1α را به میزان زیادی بیان می کنند. این یافته ها نشان می دهد که چرا ایجاد واکسن علیه سل تا این اندازه مشکل است.

پایان مطلب/