به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، تحت این دو روش،  مشخص شده است که سلول های ایمنی از بیرون مغز با تعداد بیشتر از خون به مغز مهاجرت می کنند. این مطالعه مزایای زیادی را در موش نشان داده است و گام تهییج کننده ای را به سمت تست این استراتژی های قوی در مطالعات انسان برداشته است.

محققین نشان داده اند که سلول های ایمنی خود مغز برای عملکرد طبیعی اش بسیار حیاتی هستند، طی پیشرفت آلزایمر، این سلول ها چار نقص می شوند. در این مطالعه محققین کشف کرده اند که سلول های ایمنی که از خون به مغز فیلتر می شوند بسیاری از اختلالات و مشکلات را به همراه دارند. در بیماری آلزایمر در محل تشکیل سیناپس های عصبی پلاک های آمیلوئید بتا شکل می گیرد که منجر به اختلالات شناختی و یا از دست رفتن این ویژگی می شوند. سلول های ایمنی تحت تاثیر اثرات سمی این پلاک ها قرار می گیرند و توانایی خود را برای پاک سازی این ساختارها از دست می دهند. با گذشت زمان، خود این سلول ها نیز به بیراهه می روند و موجب التهاب های مضری می شوند و برای نورون ها سمی می شوند. محققین در تلاش برای تقویت یک پاسخ ایمنی موثر، راهی را برای افزایش سلول های خونی سفیدی به نام  منوسیت ها از مغز استخوان طراحی کرده اند که ذرات پروتئینی را مورد حمله قرار می دهد و سیناپس ها را حفظ می کند. آن ها دو روش درمانی را مورد ارزیابی قرار داده اند. در یکی، آن ها نوع خاصی از منوسیت ها را از مغز استخوان موشهای جوان سالم استخراج کردند و آن را یک بار در ماه، به سیاهرگ دمی موش بیمار تزریق کردند. در روش دوم، موش بیمار به صورت هفتگی تزریق زیرپوستی گلاتیرامار استات(glatiramer acetate) که یک داروی MS را دریافت کردند. این دارو موجب افزایش مهاجرت سلول های سفید خونی از خون به مغز می شود. گروه سومی هم بودند که هر دو نوع تیمار را دریافت کردند.در هر سه گروه نشانه هایی از کاهش علایم آلزایمر را نشان دادند. همه روش ها در فراخوانی منوسیت های پشتیبان به جایگاه های آسیب در مغز موثر بودند و ذرات پروتئینی را برداشتند و التهاب مضر را کاهش دادند که این امر از طریق ترشح مواد شیمیایی و تنظیم ایمنی در سطوح مولکولی صورت گرفت. در این مطالعه، glatiramer acetate اثرات عمیقی روی عملکرد منوسیت ها داشت. این مطالعه شواهدی را ارائه می دهد که منوسیت های استخراج شده از مغز استخوان و گرافت شده به جریان خون می توانند به مغز موش های بیمار مهاجرت کنند و به طور مستقیم تجمعات پروتئینی را پاک سازی کنند و موجب حفظ عملکرد شناختی شوند.

پایان مطلب/