به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، این پیشرفته در زمینه سرعت و کارایی روش است و پیش از این در مطالعات زیست شناسی پایه مورد استفاده قرار گرفته است. اختراع ناک اوت کردن ژن در سال 2007 به خاطر کارایی که دارد جایزه نوبل را از آن خود ساخته است. این تکنیک جدید دو محدودیت که در روش های پیشین بود را حل می کند: یکی این که خاموش کردن زودهنگام یک ژن می تواند سلول را بکشد و تکوین را متوقف کند و دیگری این که این تکنیک ناک اوت کردن در مورد سلول های بنیادی جنینی و پرتوان القایی به خوبی کار نمی کند. اینک محققین موفق شده اند بدون مشکل ژن ها را در سلول های بنیادی جنینی خاموش کنند. زمان بندی بسیار مهم است. خاموش کردن یک ژن در مراحل تکوینی بعدی به ما می گوید که چه کاری می تواند این ژن در انسان بالغ انجام دهد که ما قادر به مطالعه آن نبوده ایم. این بدین معنی است که می توان یک ژن را در هر زمان و در هر سلولی ناک اوت کنیم. البته باید بدانیم که اگر یک ژن را خیلی زود حذف کنیم، ممکن است سلول بنیادی بقا پیدا نکند. یکی دیگر از مزایای این تکنیک که CRISPR نام دارد سادگی و کارایی بالای آن است. به وسیله این تکنیک می توان یک ژن را به راحتی از هر دو رشته DNA حذف کنیم. روش قبلی که homologous recombination  نام دارد تنها یک سمت DNA دو رشته ای را بر می دارد و یک رشته را کماکان فعال نگه می دارد و برای ایجاد یک جانور ناک اوت محققین باید جانوران را بعد از استفاده از تکنیک تک رشته ای با یکدیگر آمیزش می دادند تا موجودی ناک اوت ایجاد کنند. این تکنیک در مورد سلول های بنیادی کارایی نداشت. از طرفی تکنیک homologous recombination   تنها کسر کوچکی از سلول ها را ویرایش می کند و این در حالی است که CRISPR بیش از 50% سلول های بنیادی را ویرایش می کند. محققین بدنبال استفاده بالینی از این روش هستند و امیدوارند بتوانند با استفاده از این تکنیک ژن های فعال را ناک اوت کنند تا برخی بیماری ها را مهار یا درمان کنند. از جمله این ژن ها می توان به ژن هایی اشاره کرد که در تقسیم سلول های سرطان دخیل هستند. پزشکان در مورد پیوند سلول های بنیادی برای درمان برخی بیماری ها مانند دیابت و پارکینسون نگران هستند، زیرا تقسیم کنترل نشده این سلول ها می تواند عوارض ناخواسته ای مانند سرطان را در پی داشته باشد.

پایان مطلب/