به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، تاکنون هیچ مطالعه ای به بررسی این مطلب نپرداخته است که آیا می توان از PAI-1 به عنوان یک هدف در درمان های ضد توموری و ضد سرطانی سرطان کلورکتال استفاده کرد یا خیر. در این مطالعه جدید محققین چینی در شانگهای سطح PAI-1 را در بیماران مبتلا به سرطان کلورکتال تشخیص دادند و ارتباط آن را با ویژگی های بالینی و پاتولوژیکی ارزیابی کردند.  بیان پروتئین PAI-1 نیز به وسیله وسترن بلات و ایمونوهیستوشیمی مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت این محققین نتایج بیولوژیک خاموش کردن PAI-1 را در رده های سلولی سرطان کلون و موش مدل شده برای این سرطان مورد بررسی قرار دادند. نتایج نشان داد که سطح PAI-1 در بیماران مبتلا به سرطان کلورکتال بالاتر بود و این امر با میزان متاستاز کبدی، اندازه تومور، تمایز، فیلتراسیون سروزی و متاستاز لنفاتیک مرتبط بود. بیان پروتئین PAI-1 در بافت سرطانی کلورکتال این بیماران که دارای متاستاز کبدی بود در مقایسه با بیماران فاقد متاستاز کبد بالاتر بود. مطالعه نشان داد که مدل موشی که سلول های آن برای PAI-1 ناک داون شده اند دارای نودول های متاستازیک کمتری در کبدشان هستند و اندازه تومورها نیز کوچک تر است. با توجه به آن چه گفته شده به نظر می رسد که سطح PAI-1 پلاسما در بیماران مبتلا به PAI-1 با متاستاز توموری افزایش یافته است و خاموش کردن PAI-1 ممکن است به طور معناداری رفتار بدخیمی سلول های سرطان کلورکتال را در in vitro و in vivo مختل کند. این مطالعه شواهدی را ارائه می دهد که درمان هایی با هدف PAI-1 می توانند در مورد سرطان کلورکتال موثر باشند.

پایان مطلب/