به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، متاستاز علت اصلی کشنده بودن بسیاری از سرطان ها است و ریشه اصلی این سرطان ها به سختی قابل ردیابی است و محققین در مطالعه آن ها با مشکل مواجه هستند. اینک محققین در دانشگاه سان فرانسیسکو به دام انداختن و مطالعه سلول های متاستازیک منحصربفردی که از تومورهای سرطان سینه انسانی به موش پیوند شده اند را زمانی که آن ها به جریان خون فرار می کنند و ایجاد تومور در سراسر بدن می کنند توصیف کرده اند. محققین دریافته اند که برنامه های ژنتیکی که در این سلول ها بیان می شود کاملا از تومورهای اولیه که از آن ها منشا می گیرند متفاوت هستند و شامل ژن هایی هستند که اغلب در سلول های بنیادی پستانی بیان می شوند. این یافته ها می تواند آن چه محققین در مورد پراکنش سرطان فکر می کنند را تغییر دهد و منجر به ایجاد داروهایی شود که این سلول ها را ردیابی کرده و آن ها را غیر فعال سازند. اغلب داروهایی که مورد استفاده قرار می گیرند وجه تمایز بین تومورهای اولیه و تومورهای متاستازیک قائل نمی شوند. در واقع هیچ کس نمی داند که چگونه سلول های متاستازیک خفته می تواند برای چندین دهه ناشناس باقی بمانند و این نکته به عنوان جعبه سیاه مطالعات سرطانی محسوب می شود و مطالعه در این زمینه را با مشکل مواجه کرده است. مطالعات گذشته به وسیله این محققین نشان داده بود که جمعیتی از سلول ها در کناره تومورهای سرطان سینه مستعد متاستاز هستند. تماس نزدیک ان ها با جریان خون و پروتئین ها در ریزمحیط پیرامون تومور می تواند برنامه های ژنتیکی وابسته به سلول های بنیادی پستانی را روشن کند. این سلول های بنیادی پستانی در حالت طبیعی اجازه رشد سینه را در زمان بلوغ و زمان شیردهی می دهند. این ژن ها که مختص به خودنوزایی هستند موجب می شود که این سلول ها به هر محیطی در بدن سازش یابند. در این مطالعه محققین از تکنیکی به نام زنوگرافت مشتق از بیمار(PDX) استفاده کردند که شامل پیوند سلول های توموری انسان به موش است. برخلاف بافت سالم موشی که افت می کند این سلول های متاستاز به وضوح شروع به رشد و تکثیر می کنند. محققین برای به دام انداختن سلول های متاستازیک منفردی که از طریق خون مهاجرت می کنند از فلوسایتومتری استفاده کردند و از تکنولوژی میکروفلوئیدیک برای تشخیص ژن های فعال در این سلول های نادر استفاده کردند. آن ها می گویند که ما بیان ژن را به طور کامل و با رزولوشن بسیار بالا مشاهده کردیم. آنها 12 سلول متاستازیک را از مغز و 2 سلول را از خون بیرون کشیدند و تمام ویژگی ها تک به تک آن ها را درآوردند. آن ها به چیزهای منحصربفردی در مورد این سلول های متاستازیک رسیدند. الگوهای بیان ژنی در این سلول ها نشان داد که در سلول های متاستازیک که پیش از این رشد کرده و در بدن پراکنده شده بودند، فعالیت ژنی سلول های سرطانی بسیار شبیه تومورهای اولیه ای است که به موش پیوند شده بود و البته تفاوت های مختص به اندام جدید نیز در آن ها وجود داشت. برخلاف آن، سلول های سرطانی و متاستازیک مراحل اولیه که از طریق خون سفر می کردند، الگوهای بیان ژنی مشابه آن چه در سلول های بنیادی پستانی فعال است را نشان دادند که کاملا از تومورهای اولیه مجزا بود. علاوه براین، این سلول های کشت شده، ژن های خاصی را بیان کردند که انتظار می رود که آن ها را به صورت خفته و تمایز نیافته و نسبتا ایمن به مرگ سلولی نگه می دارد. این چیزی است که محققین انتظار دارند دلیل بقای آن ها در محیط های جدیدی باشد که به آن جا متاستاز می کنند. این مطالعه پیشنهاد می کند که این تکنیک جدید می تواند به محققین کمک کند که این سلول ها را در سراسر بدن و در جمعیت های مختلف بیماران هدف قرار دهند.

پایان مطلب/