به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، حدود 80% سرطان های سینه ER+ هستند و با درمان های ضد استروژنی مانند تاموکسیفن و مهارکننده های آروماتازی تیمار می شوند. اما حدود 20 درصد این سرطان ها ظرف ده سال بعد مجددا عود می کنندکه اغلب آنها به درمان ها مقاومت نشان می دهند. یافتن دلیل این مقاومت می تواند به بیماران برای مبارزه با بیماری آن ها کمک کند. این محققین دریافته اند که در حالی که تیمار کوتاه مدت با داروهای ضد استروژن رشد تومور را کاهش می دهد، این امر موجب می شود که فعالیت سلول های بنیادی سرطان سینه افزایش یابد. آنها دریافته اند که این سلول های بنیادی ناشی از سیگنالی به نام NOTCH4 هستند. نتایج حاصل از مطالعات حیوانی و سلولی در آزمایشگاه نشان می دهد که حضور NOTCH4 است که این سلول های بنیادی سرطانی را قادر می سازد که از درمان های ضد استروژنی دوری کنند. در تومورهای بیماران، داشتن سطوح بالای NOTCH4 قبل از درمان با پراکندگی سرطان سینه و کاهش بقای بیمار مرتبط است. این مطالعه پیشنهاد می کند که مقاومت به درمان ضد استروژنی را می توان با هدف قرار دادن سلول های بنیادی سرطانی با یک مهارکننده NOTCH از بین برد. بنابراین می توان گفت NOTCH4 پاشنه آشیل این سلول های سرطانی محسوب می شود. زمانی که سلول ها با تاموکسیفن و مهارکننده NOTCH تیمار شوند، تاموکسیفن رشد تومورها را کاهش می دهد و این در حالی است که با اضافه شدن مهارکننده NOTCH تعداد سلول های بنیادی سرطان سینه که عاملی برای ایجاد تومورهای جدید هستند نیز کاهش می یابد. این مطالعه نشان می دهد که ترکیب هورمون درمانی استاندارد با مهارکننده مسیر NOTCH با هدف قرار دادن سلول های بنیادی سرطانی می تواند درمان بیماران مبتلا به سرطان سینه ER+ را بهبود ببخشد.

پایان مطلب/