به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، داروهای سیکلوسپورینA و FK506، داروهایی هستند که برای افرادی که متحمل پیوند شده اند تجویز می شوند تا خطر رد پیوند را کاهش دهند. آن ها عمل خود را با مهار سیستم ایمنی در ساخت پروتئینی که موجب متحرک شدن سلول های Tمی شود، انجام می دهند. آن ها این عمل را با مهار آنزیم کلسی نورین انجام می دهند. با استفاده از مطالعات موشی، محققین ژاپنی ورژنی از کلسی نورین را شناسایی کرده اند که تنها در اسپرم مشاهده می شود. این ورژن خاص، دارای جفت پروتئین هایی به نامPPP3CC و PPP3R2‌است. برای نشان دادن این که این پروتئین ها چه کاری انجام می دهند، محققین موش های نری را تولید کردند که قادر به ساخت پروتئین PPP3CC نبود. سپس آن ها این جانوران ناک اوت شده را با موش های طبیعی مقایسه کردند. این موش ناک اوت قادر به آمیزش با موش های ماده بود اما نمی توانست آن ها را بارور کند. عدم وجود PPP3CC موجب نابارور شدن نرها می شود. آن ها دریافتند که اسپرم این موش های ناک اوت شده می تواند به جایگاهی از تخمدان که تخمک ها معمولا آن جا لقاح می یابند برسند. هرچند تعداد اسپرم هایی که این مسیر را طی می کنند در مقایسه با موش های طبیعی کمتر است، اما این کمبود به اندازه ای نیست که ناباروری را توجیه کند. بنابراین آن ها از اسپرم موش های ناک اوت شده برای لقاح آزمایشگاهی استفاده کردند. اسپرم تا زمانی که تخمک با لایه سلول های کومولوس پوشیده شده بود قادر به باروری تخمک نبود. اما مشکل این سلول های کومولوس هم نبودند. در تست های بیشتر، محققین دریافتند که اسپرم می تواند راه خود را از بین این سلول ها پیدا کرده و به زونا پلوسیدا متصل شود، اما این امر به طور مناسب صورت نمی گیرد. اسپرم های ناک اوت می توانند با همان سرعت اسپرم های طبیعی حرکت کنند. با این حال، اسپرم های ناک اوت فاقد فرایندی به نام هایپر اکتیواسیون بودند. این نوع ویژه از حرکت نیاز به زنش شدید دم شلاق مانند اسپرم دارد. علاوه براین محققین ژاپنی دریافتند که بخشی از اسپرم که سر و دم اسپرم را به هم متصل می کند بسیار سخت است. این امر موجب به نامنعطف شدن اسپرم شده و در نتیجه نیروی لازم برای نفوذ اسپرم به زونا پلوسیدا وجود ندارد. برای اطمینان از این یافته و شناسایی این عامل اصلی، محققین از IVF استفاده کردند تا ببینند آیا اسپرم ناک اوت شده می تواند تخمکی که فاقد زونا پلوسیدا است را باور کند یا خیر. آن ها دریافتند که تخم لقاح یافته می تواند به طور طبیعی تکوین یابد. در نهایت محققین به موش طبیعی داروی سرکوب کننده ایمنی دادند تا دریابند ایا اسپرم آن ها نیز مانند اسپرم موش ناک اوت شده می شود یا خیر. دارو هیچ تاثیری روی سلول های اسپرمی بالغ نداشت و آنها انعطاف خود را حفظ کردند اما اثر دلخواهی روی اسپرم های در حال تکوین داشتند. موش هایی که به مدت دو هفته از این دارو ها استفاده کردند نابارور شدند زیرا بخش میانی اسپرم آن ها به صورت سخت درآمد.تست های بیشتر نشان داد که FK506 ظرف چهار روز و سیکلوسپورین A ظرف پنج روز موجب ناباروری می شوند. به محض این که موش ها از این داروها استفاده نکنند، قدرت باروری شان را باز می یابند. نتایج این مطالعات جانوری می تواند کاربردهای در باروی انسانی داشته باشد.

پایان مطلب/