به گزارش بنیان به نقل ازcancerstemcellnews، مطالعه ای جدید نشان می دهد که این سلول های بنیادی مزانشیمی می توانند به طور موثر به جایگاه های توموری اعزام شده و رشد تومور و متاستاز آن ها را تعدیل کنند. با این حال، مکانیسم های مولکولی به طور کامل شناخته نشده اند. در این مطالعه محققین در ابتدا نشان دادند که سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بند ناف زمانی که با رده سلولی کلانژیوکارسینوما (QBC939) در مدل توموری زنوگرافت پیوند می شوند، به طور معناداری پتانسیل تکثیری و متاستازی سلول های سرطانی را افزایش می دهند. سلول های بنیادی مزانشیمی و محیط شرطی آن ها می تواند مقاومت دارویی تومورهای زنوگرافت موشی را افزایش دهند. هم چنین مطالعات نشان داد که این سلول های بنیادی مزانشیمی موجب افزایش تشکیل کلونی و تهاجم سلول های کلانژیوکارسینوما می شود. مطالعات ایمونوشیمی پیوند این سلول ها به موش های nude نشان داد که بیان β-catenin برای تکوین کلانژیوکارسینوما حیاتی است. علاوه براین محققین نشان دادند که سلول های بنیادی مزانشیمی و محیط شرطی آن ها موجب افزایش تکثیر و مهاجرت سلول های کلانژیوکارسینوما از طریق هدف قرار دادن مسیر سیگنالینگ Wnt/β-catenin می شوند. در مجموع نتایج این مطالعه نقش حیاتی سلول های بنیادی مزانشیمی روی متاستاز سرطانی را تاکید می کند و نشان می دهد که سلول های بنیادی مزانشیمی رشد متاستازی و مقاومت به شیمی درمانی را از طریق سیگنالینگ Wnt/β-catenin افزایش می دهند.

پایان مطلب/