پدر و مادر کارن از روزهای سخت بیماری و معجزه بهبود کارن برای ما گفته اند. 

آقای شیوایی لطفا برای ما از نحوه آشنایتان با بانک خون بندناف بفرمایید.
قبل از تولد کارن، توسط یکی از دوستانم با بانک خون بندناف رویان آشنا شدم و با پیش زمینه ذهنی که درباره ارزش نگهداری این سلول ها داشتم، نسبت به ذخیره سازی اقدام کردم.
هیچ وقت فکر می کردید که روزی لازم باشد از این سلول ها استفاده کنید؟
حقیقتا هرگز فکر نمی کردم که روزی پسرم دچار بیماریی شود که نیاز به پیوند سلول های بنیادی پیدا کند. همان زمان هم وقتی برای ذخیره سازی اقدام کردم، بیشتر به این دلیل بود که پدرم دچار بیماری قلبی بود و من طی مطالعاتی که داشتم متوجه شدم ممکن است در آینده راهی پیدا شود که بتوان بیماری های قلبی را با سلول های بنیادی مداوا کرد. لذا تصمیم گرفتم سلول های بنیادین بندناف کارن را ذخیره کنم تا اگر این تکنیک فراگیر شد، بتوانیم برای پدرم استفاده کنیم.
آیا سابقه ابتلا به بیماری های بدخیم در خانواده شما یا همسرتان وجود دارد؟
خیر. تا 10 نسل قبل از ما، هیچ کدام از اقواممان به بیماری های بدخیم و یا سرطانی مبتلا نشده بودند. یعنی هیچ عامل ژنتیکی منجر به بروز بیماری در کارن نبود بلکه به تشخیص پزشکان، این بیماری به صورت اکتسابی و از محیط و به دلایلی غیر ژنتیکی در فرزند ما بروز کرده بود.
چگونه متوجه بیماری پسرتان شدید؟
کارن، 24 خرداد 88 به دنیا آمد. سال 93 در بهمن ماه یک روز مشاهده کردیم که بدنش پر از لکه های بنفش است و خونریزی از دهان و بینی هم داشت البته از یک ماه قبل از آن نیز بعضا لکه های بنفش را می دیدیم اما گمان می کردیم که به خاطر آلرژی و حساسیت است. اما آن روز که خونریزی پیدا کرد، خیلی سریع به بیمارستان مراجعه کردیم و بعد از آزمایش، پزشکان تشخیص دادند که او دچار بیماری آنمی آپلاستیک حاد شده است.
درمان بیماری را به چه نحوی آغاز کردید؟
اوایل شروع بیماری، هر 10 روز با تزریق پلاکت توانستیم کارن را زنده نگه داریم. داروهای متفاوتی استفاده شد و در همین حین نیز مراکز پیوند، به دنبال یافتن نمونه منطبق مغز استخوان برای پیوند به پسر ما بودند اما متاسفانه هیچ نمونه ای، نه در اقوام و نه در غیر خویشاوندان پیدا نشد. برای درمان او به بیمارستان های زیادی مراجعه کردیم و در نهایت با کمک کادر پزشکی بیمارستان حضرت علی اصغر(ع) و تخصص دکتر باهوش، پیوند سلول های بنیادی خون بندناف برایش انجام شد. یعنی هیچ راه دیگری نداشتیم و آخرین راه را تزریق سلول های بنیادی خون بندناف تشخیص داده بودند.
پیوند از خون بندناف خود بیمار به خودش برای درمان آنمی آپلاستیک، تنها فقط یک مورد دیگر در دنیا انجام شده است. در این باره برایمان بفرمایید.
بله. دقیقا همینطور است. به مراکز پیوند مطرح کشور مراجعه کردیم و اعلام کردیم که خون بندناف کارن را ذخیره کرده ایم اما ریسک پیوند را نپذیرفتند. در نهایت دکتر باهوش از متخصصان خون و انکولوژی بیمارستان حضرت علی اصغر قبول کردند که این تکنیک درمانی را به عنوان آخرین راه نجات پسرم اجرا کنند و شهریور ماه سال 94 پیوند در یک روز جمعه انجام شد.
•    خانم شیوایی شما به عنوان مادر، حتما با نگرانی های زیادی مواجه بوده اید. از روزهای بعد از درمان کارن برای ما بفرمایید.
کارن حدود یک ماه بعد از پیوند، به درمان پاسخ داد و با لطف خدا آزمایش های هفتگی هم نشان می دهد که پلاکت ها بالا آمده و نرمال شده است.

درحال حاضر کارن به مدرسه می رود؟
نه چون تا چند ماه پیش مشغول درمان بودیم، نتوانست به مدرسه برود اما در منزل حروف الفبا را یاد می گیرد و در یادگیری هیچ مشکلی ندارد و الان به حرف "س" رسیده ایم.
 
پیام شما برای پدر و مادرهایی که در آینده قرار است صاحب فرزند بشوند چیست؟
من در ابتدا خدارا شکر می کنم که لطفش شامل حال کارن و ما شد. خدا را شکر که چنین کادر پزشکی بودند و حیثیت پزشکی خود را برای سلامتی یک عضو از اعضای این جامعه به خطر انداختند.
مهم این است که پدر و مادرها از این سلول ها که ممکن است برای خودشان و یا اطرافیان و یا حتی برای دیگران قابل استفاده باشد، نهایت استفاده را بکنند چون ذخیره سازی سلول های خون بندناف هیچ تداخلی در روند زایمان ندارد و تهدیدی برای سلامت مادر ونوزاد نیست و ممکن است در آینده شرایطی پیش بیاید که لازم باشد برای خود کودک و یا حتی یک فرد غریبه قابل پیوند باشد.
اگر فرزند دیگری هم بخواهید داشته باشید، خون بندناف او را هم ذخیره خواهید کرد؟
بله . حتما. اگر فرزند دیگری هم داشته باشم حتما برای ذخیره سازی خون بندنافش اقدام می کنم چون 
با این کار حتی می توانم هم وطنانم را هم نجات بدهم.

پایان مطلب/