به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، در مطالعه ای جدید، محققین برای مدل سازی مراحل اولیه جنینی، سلول های بنیادی جنینی را در آزمایشگاه مورد استفاده قرار داده اند. آن ها از یک ابزار ژنتیکی جدید استفاده کرده اند که از مارکرهای فلورسنس برای ردیابی مراحل تبدیل سلول های بنیادی تمایز نیافته به سلول های اپی بلاستی تخصص یافته تر استفاده می کند. با استفاده از این ابزار آن ها توانسته اند که فاکتورهای رونویسی و انهانسر های موثر در این فرایند تمایز را شناسایی کنند. آن ها دریافته اند که فاکتور رونویسی Foxd3 زمان بندی این فرایند تمایز را با کشیدن رونویسی ژنی به دو سمت مخالف تنظیم می کند. از یک طرف Foxd3، انهانسر های DNA را تحریک می کند تا موجب متراکم ماندن کروماتین  شوند و این امر آن ها را به صورت خفته نگه می دارد و از طرف دیگر به طور همزمان موجب پایا ماندن برنامه های ژنتیکی می شوند و مانع از فعال شدن کامل آن ها می شوند تا زمان مناسب فرا برسد. این اولین بار است که محققین در مطالعات شان به فاکتور رونویسی بر می خورند که همزمان دو نقش را ایفا می کند. در واقع Foxd3 به طور همزمان فعالیت انهانسری را از طریق تگ های ژنتیکی مولکول های هیستونی دخیل در فشرده کردن DNA، هم فعال می کند و هم سرکوب می کند محققین براین باورند که این برنامه های ژنتیکی و استفاده از این انهانسرها می توان راه را برای ترفندهایی که سلول ها در مراحل مختلف تکوین به کار می برند تا به سلولی خاص تمایز یابند هموار می کند.

پایان مطلب/