به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، محققین جان هاپکینز نشان داده اند که سیستم ایمنی نه تنها برای مبارزه با عفونت ها و سایر بیماری ها ضروری هستند بلکه می توانند فرایند ترمیم آسیب را نیز شروع کنند. در این میان کشت این سلول های ایمنی روی داربست های زیستی می تواند عملکرد ترمیمی این سلول ها را به شدت افزایش دهد.

در مطالعات گذشته محققین پاسخ های مختلفی از سیستم ایمنی به زیست مواد ایمپلنت شده به بافت ها یا محیط های مختلف را مشاهده کرده بودند و برای آن ها جالب بود که چگونه این زیست مواد می توانند سیستم ایمنی را تحریک کنند تا بازسازی و ترمیم را افزایش دهد.

در این مطالعه آن ها از داریست زیست تخریب پذیری از جنس کلاژن استفاده کردند که پیش از این نقش مثبت آن روی سلول های بنیادی مشخص شده بود. در این مطالعه آن ها از این داربست برای افزایش فعالیت ترمیمی سلول های ایمنی استفاده کردند. برای بررسی نقش این سلول های ایمنی و داربست، محققین با استفاده از جراحی بخشی از عضلات موش را براشته و داربست ها را به جایگاه آسیب دیده ایمپلنت کردند. بعد از یک هفته، جایگاه های زخم دارای داربست در مقایسه با گروه کنترل(زخم بدون داربست)، میزان فراوان تری سلول سفید خونی داشتند که بسیاری از این سلول ها به میزان زیادی سیگنال شیمیایی اینترلوکین4 تولید می کنند که منجر به تولید بیشتر سلول های T کمک کننده نوع دو می شود. این سلول ها هم به تسریع فرایند بهبود آسیب کمک می کنند و هم این که منجر به فعال سازی ماکروفاژها در جایگاه های آسیب دیده می شوند. این ماکروفاژها هم سلول های آسیب دیده و خورده سلول ها و بافت ها را از جایگاه آسیب بر می دارند و هم این که سلول های بنیادی بالغ را به ناحیه آسیب فرا می خوانند و منجر به رشد بافت جدید می شوند. استفاده از این داربست های زیستی و پاسخی که سلول های ایمنی در قالب آن ها ایجاد می کنند می تواند به درمان بسیاری از زخم های دیر ترمیم شونده مانند زخم های دیابتی کمک کند.

پایان مطلب/