به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، طی دوره درمانی، شمار سلول های بنیادی سرطانی به ندرت کاهش می یابد و این در حالی است که بقیه اجزای توموری چروکیده شده و از بین می روند. محققین دانشگاه ماکس پلانک مدل ریاضی را ارائه داده اند که قادر به محاسبه نسبت سلول های بنیادی سرطانی موجود طی دوره درمانی است. این سلول ها منبعی برای سلول های توموری جدید هستند و در نتیجه منجر به رشد تومور می شوند. در حالی که تعداد سلول های توموری غالبا با گذشت زمان و طی درمان لوکمیا کاهش می یابد، تعداد نسبی سلول های بنیادی سرطانی تقریبا ثابت می ماند. این مدل ریاضی می تواند به محققین کمک کند که پیش بینی کنند که آیا احتمال عود مجدد سرطان در آینده وجود دارد و در صورت مثبت بودن پاسخ، راهکار درمانی مناسبی را در نظر بگیرند.

پایان مطلب/