به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، اریتروملاژیای وراثتی زمانی رخ می دهد که جهش های ژنتیکی موجب حساس تر شدن سیستم حس کننده درد بدن شوند و با دریافت یک محرک دردناک ضعیف مانند دمای زیاد با ورزش ملایم پاسخ های شدیدی تولید می شود که در حالت طبیعی در زمان دریافت های محرک های دردناک شدید مانند سوختگی اتفاق می افتند. محققین از یک مدل سازی مولکولی و یک تکنولوژی آرایه ای چند الکترودی برای یافتن موثرترین برنامه درمان دارویی برای درمان دو بیمار استفاده کردند. این روش ها محققین را به مکان صحیح موتاسیون ها در ژنوم هر کدام از بیماران راهنمایی کرد. سپس محققین مطالعه ای را صورت دادند که به ارزیابی اثر داروهایی پلاسبو و کربامازپین روی درک درد و فعالیت عصبی بیماران پرداختند. زمانی که محققین این  مطالعه را روی تنها شمار اندکی از بیماران که موتاسیون S241T را حمل می کردند به کار بردند، آن ها به وضوح نشان دادند که امکان استفاده از مدل سازی های ژنومیک و مولکولی برای درمان درد وجود دارد. این امر بسیار جذاب است که ببینیم به دنبال درمان با کربامازپین به دلیل شیفت فعالیت به مغزی به نواحی پردازش کننده احساس به نواحی کد کننده حس صحیح، توانسته ایم حس درد را کاهش دهیم. اثرات دردهای مزمن بیش از 100 میلیون نفر را در آمریکا تحت تاثیر قرار داده است. درمان های موجود اغلب شامل تجویز مواد مخدر(اپیوئیدها) است که خطر اعتیاد را به همراه دارد.

پایان مطلب/