به گزارش بنیان به نقل از medindia، دانشمندان دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد اظهار داشتند که سلول های بنیادی انسان تحت روند پیری هستند و به همین دلیل ایمن نیستند. پژوهشگران سلول های بنیادی خونساز  که باعث ایجاد سلول های خون و سیستم ایمنی بدن می شوند را مورد مطالعه قرار دادند.

درک اینکه این سلول های بنیادی چه موقع و چگونه شروع به تزلزل می کنند سالیان پیش توضیح داده شده بود. برای مثال اینکه چرا برخی از بیماری ها، مانند لوسمی حاد میلوئید، با افزایش سن شیوع می یابد وهمچنین چرا افراد مسن بیشتر در معرض بیماری های عفونی مانند سرماخوردگی و آنفلوآنزا قرار می گیرند در گذشته تشریح شده بود .

دکتر Wendy Pang در این باره گفت: عملکرد سیستم ایمنی بدن به نظر می رسد با افزایش سن کاهش می یابد. این اولین مطالعه است که بر روی پروفایل عملکرد بیان ژن سلول های بنیادی خونساز خالص پیر و جوان انجام می گیرد. این مطالعه ما را یاری می کند تا بفهمیم این تغییرات بالینی می تواند در ردیابی عملکرد سلولی موثر باشد.

به خصوص محققان دریافتند که سلول های بنیادی خونساز افراد سالم بالای 65 سال لنفوسیت کمتری (سلول های مسئول نصب و استقرار یک پاسخ ایمنی به ویروس ها و باکتری ها) ایجاد می کند سپس سلول های بنیادی افراد سالم بین سنین 20 تا 35 این خاصیت را دارند.

گفتنی است که این سلول ها از نمونه های مغز استخوان جدا شده بودند.

در عوض، سلول های بنیادی خونساز سالمندان، یا HSCs، تمایل به تولید نوع دیگری از سلول های سفید خون به نام سلول های میلوئید دارند. این تعصب ممکن است توضیح دهد که چرا افراد مسن تر بیشتر احتمال دارد نسبت به افراد جوانتر به بدخیمی های میلوئید دچار شوند.

نتایج این مطالعه در نشریه Proceedings of the National Academy of Sciences به چاپ رسیده است.

دکتر پانگ به منظور درک اینکه آیا HSCs انسان مسن مانند HSCs موش است  این مطالعه را انجام داد.
مطالعات قبلی نشان داده بود که HSCs موش از نظر تعداد و عملکرد به عنوان موش آزمایشگاهی مسن تر رشد می کند. او HSCs را از 15 نفر از سالمندان سالم و 28 فرد جوان سالم گرفت و شیوع، توزیع و پروفایل سیکل سلول را مورد مقایسه قرار داد.

وی دریافت که HSCs در سلول های مغز استخوان افراد مسن نسبت به افراد جوان بیشتر است.

همچنین آنها فعالانه تر از HSCs جوان ترها تقسیم می شدند. اما تعداد بیشتر و افزایش تکثیرشان به بهره وری بیشتر ترجمه نمی شود؛ مانند یک چرخ بزرگ خارج از کنترل وقتی چرخششان کمتر می شود تلوتلو می خورند. HSCs پیر در عوض اینکه نا موفق به نظر برسند تلاش می کنند تا خود را با خواسته های زندگی روزمره هماهنگ کنند.

وقتی این محقق HSCs را خالص کرد و آنها را در ظروف آزمایشگاهی رشد داد، او متوجه شد که HSCs افراد مسن قدرت کمتری برای تمایز به لنفوسیت های B را دارد و احتمال بیشتری برای تبدیل شدن به سلول های میلوئید داشت.

علاوه بر این ، نقص سیستم ایمنی موش های آزمایشگاهی که پیوند های قدیمی تر دریافت کرده بودند، HSCs انسانی نسبت بالاتری از میلوئید به سلول های لنفاوی در مغز استخوان در هفته های پس از پیوند به نمایش گذاشته بود.

در نهایت، Pang پروفایل بیان ژن از دو مجموعه از HSCs انسانی را از پنج نمونه از HSCs انسانی در سنین 42 به 61 را بررسی کرد.

او نشان داد که HSCs از اهدا کنندگان مسن در سطوح نسبتا بالاتری از چندین ژن مرتبط با سن در ارتباط با چرخه سلولی، تکثیر و توسعه و همچنین ژن های مرتبط با ترمیم DNA و مرگ سلول بیان می شود.

سطوح بالاتری از این ژن ها نشان می دهد سلول ها کمتر احتمال دارد بی سر و صدا در حاشیه بمانند تا اینکه خون جدید و یا سلول های ایمنی مورد نیاز و جایگزین چرخه سلولی نامناسب شوند.

پایان مطلب/