تاریخ انتشار: ﺳﻪشنبه 29 فروردین 1396
نوآوری در زمینه سلول های بنیادی می تواند به رشد مجدد عضلات گرداننده شانه(rotator cuffs) کمک کند

  نوآوری در زمینه سلول های بنیادی می تواند به رشد مجدد عضلات گرداننده شانه(rotator cuffs) کمک کند

عضلات گرداننده شانه یا rotator cuffs، یکی از عضلات کلیدی بدن در انجام بسیاری از فعالیت های روزمره و ورزش های مختلف هستند. این بخش جایگاه تاندون هایی هست که استخوان بازوی ما را به سوکت کتف متصل می کند و موجب عملکرد خارق العاده این بخش می شود. اما این بخش به همان اندازه که کاربردی است مستعد پارگی نیز هست.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، تیمی از محققین در دانشگاه Connecticut راهی را برای بازسازی تاندون های عضله گرداننده شانه بعد از پارگی یافته اند که موجب ترمیم قوی تر آن می شود.

مشکلات مربوط به این عضله گرداننده شانه بسیار شایع هستند و بیش از دو میلیون نفر در آمریکا از آسیب دیدگی این عضله رنج می برند و این در حالی است که سالانه بیش از 300000 جراحی ترمیمی برای این بخش آناتومیک در آمریکا صورت می گیرد. جراحان تکنیک های بسیاری را برای متصل کردن دوباره تاندون به استخوان به کار می گیرند اما مشکل این است که اغلب این اتصال باقی نمی ماند و در 60 درصد موارد، بعد از جراحی، این اتصال مجددا گسسته می شود.

در مطالعه ای که اخیرا در PLOS ONE به چاپ رسیده است، لورنسین و همکارانش گزارش کرده اند که توانسته اند با یک بافت نانوریسی شده و کشت شده با سلول های بنیادی، تاندون های عضله گرداننده شانه پاره شده را مجدد در جانوران بازسازی کنند. این تاندون های پوشیده شده با این بافت نوریسی شده نه تنها قادر به چسبیدن بهتر به استخوان بودند، بلکه اتصال قوی تری نیز ایجاد کردند. این در حالی بود که ساختار سلولی این بافت نیز بسیار شبیه بافت سالم و آسیب ندیده بود. به نظر می رسد که ترکیب داربست ها یا شبکه های در مقیاس نانو با سلول های بنیادی بسیار حیاتی باشد. جراحان گاهی سلول های بنیادی را به طور مستقیم به این عضله تزریق می کنند اما نتایج ان به اندازه روش مورد استفاده قرار گرفته در این مطالعه امیدوار کننده نیست. در واقع سلول های بنیادی به تنهایی به خوبی به جایگاه آسیب نمی چسبند. مش یا داربست مورد استفاده در این مطالعه ترکیبی از اسید پلی لاکتیک(PCL) و پلی فسفازن(PNEAmPh) بود که یک بستر بسیار جذاب را برای سلول های بنیادی فراهم کرد. تصویرهایی که در هفته های شش و 12 بعد از جراحی گرفته شد نشان داد که بافت عضله گرداننده شانه، تحت ماتریکس و سلول های بنیادی مورد استفاده قرار گرفته، به خوبی سازماندهی انجام داد. زمانی که تاندون به طور کامل بازسازی کرد ماتریکس پلی مری به خوبی تخریب می شود. محققین امیدوارند بعد از مطالعات بیشتر و اطمینان حاصل کردن از روش درمانی، با تایید FDA آن را برای مطالعات انسانی نیز به کار ببرند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه