به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، شیمی درمانی تاکسان، یکی از شایع ترین گزینه های درمانی برای سرطان سینه است، با این حال، موثر بودن آن تنها در حد کاهش پیشروی سرطان است و این درمان باید مدیفه شود. در مطالعه با استفاده از مدل های جانوری، محققین مشاهده کرده اند که تومورهای سینه ای که گیرنده های هورمونی موسوم به سه گانه منفی را بیان نمی کنند، در مقایسه با تومورهای لومینال که رفته رفته مقاومت شان افزایش می یابد، به شیمی درمانی تاکسان حساس تر هستند. همان طور که در بالین مشاهده شده است، بعد از چندین دور درمان، تومورهای منفی سه گانه به دارو مقاومت نشان می دهند. با این حال، زمانی که دکتر سوارز و همکارانش این جانوران برای مدت زمان بیشتری بدون دارو زنده نگه داشتند مشاهده کردند که حساسیت به دارو مجدد احیا شد. سوارز این فرایند را تعطیلات دارویی یا drug holidays نامیده است که طی  آن تومورهای مقاوم به دارو، بعد از این که دوره ای از دارو را دریافت نکردند، مجددا به دارو حساسیت پیدا می کنند. بر مبنای این نتایج، محققین فرض کردند که از بین جمعیت های سلولی که در تومور وجود دارد، برخی از آن ها حساس تر و برخی دیگر مقاوم تر هستند و تعادل بین آن ها است که برایند درمان و دوره اش را مشخص می کند. در حقیقت نتایج نشان می دهد که مقاومت به تاکسان ها در تومورهای سه گانه منفی با دینامیک جمعیت سلول های CD49f+ مرتبط است که ظرفیت بالایی برای شروع تومور دارند و می توانند موجب عود بعد از شیمی درمانی شوند. سوارز و همکارانش تومورهای مقاوم را با تاکسان ها تیمار کردند و دریافتند که این سلول ها پیش از این در تومورها وجود داشته اند و نسبت آن ها به سلول ها حساس با ادامه روند درمانی افزایش می یابد که به دلیل ظرفیت آن ها در مقاومت به شیمی درمانی بود.

در بیماران سرطانی معمولا زمانی که فرد به درمان مقاومت نشان می دهد، پزشکان به درمان های مختلف دیگر روی می آورند و در نتیجه معلوم نیست که آیا دارو می تواند مدت زمان مربوط به drug holiday را پشت سر بگذارد و مجددا موثر باشد یا خیر. این حساسیت/مقاومت تومورها در مدل های جانوری محققین را برآن داشته است که مشخصه های ژنتیکی مربوط به مقاومت را در بیماری سه گانه منفی شناسایی کنند و دریابند دلیل مقاومت دارویی اکتسابی یا بازگشت مجدد حساسیت دارویی چیست.

پایان مطلب/