به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین سلول های بنیادی در UCLA توانسته اند این معما را با استفاده از یک درمان ترکیبی که ممکن است برای بیش از 50 درصد زنان مبتلا به سرطان تخمدان موثر باشد، حل کردند. معمارزاده و همکارانش نشان داده اند که درمان ترکیبی جدید با استفاده از کربوپلاتین و داروی آزمایشگاهی birinapant می تواند بقای موش های مبتلا به تومورهای سرطان تخمدان را افزایش دهد. یافته های بیشتر نشان داد که تست ها برای یک پروتئین خاص می تواند به شناسایی تومورهای تخمدانی و این که چه درمانی برای آن ها موثرتر است کمک کند. مهم تر این که این درمان ها می تواند سرطان هایی که سایر بخش های بدن مانند مثانه، سرویکس، کولون و ریه را نیز درگیر می کند.

در سال 2015، معمارزاده و تیمش توانستند سلول های بنیادی سرطان تخمدان و مقاوم به کربوپلاتین را کشف کرده و جداسازی کردند. این سلول ها سطوح بالایی از پروتئینی به نام cIAPs را دارا هستند که مانع از مرگ سلول ها بعد از شیمی درمانی می شود. از آن جایی که سلول های بنیادی سرطانی بعد از درمان با کربوپلاتین زنده می مانند، می توانند تومورها را بازسازی کنند که این امر موجب عود مجدد سرطان تخمدان شود و گزینه های درمانی محدودی هم وجود دارد. معمارزاده نشان داد که birinapant که می تواند cIAPs را تجزیه می کند، می تواند به تاثیر بیشتر کربوپلاتین علیه تومورهای سرطان تخمدانی کمک کند. در این مطالعه جدید، معمارزاده و همکارانش به تست این امر پرداختند که آیا درمان ترکیبی می تواند به بقای موش ها کمک کند یا خیر. نیمی از موش هایی که تست شدند دارای تومورهای سرطان تخمدانی انسانی مقاوم به کربوپلاتین و نیمی دیگر دارای تومورهای حساس به کربوپلاتین بودند. محققین کربوپلاتین یا birinapant را به تنهایی یا به صورت ترکیبی استفاده کردند و سپس موش ها را به صورت لحظه ای مونیتور کردند. این داروها به تنهایی اثر اندکی داشتند ولی ترکیب آن ها توانست میزان بقای آن ها را بیش از دو برابر کند. نتایج نشان داد که این درمان در مورد برخی از تومورها(نه همه آن ها) قابل کاربرد است. برای تست بیشتر و بهتر این درمان ترکیبی، محققین از روشی به نام مدل سازی بیماری در ظروف آزمایشگاهی(disease-in-a-dish) استفاده کردند و مشاهده کردند که این درمان ترکیبی در مورد هم تومورهای حساس به کربوپلاتین و هم تومورهای مقاوم به کربوپلاتین موثر است. در این مطالعه آن ها دریافتند که بین سلول های بنیادی سرطانی با سطح بالای cIAP و پاسخ درمانی مثبت ارتباط بسیار قویی وجود دارد. از آن جایی که سطح بالای cIAP با مقاومت به شیمی درمانی در سرطان ها مرتبط است، محققین از این که این درمان ترکیبی می تواند به طور موثر این سلول ها را هدف قرار دهد، شگفت زده شدند. معمارزاده و همکارانش براین باورند که مطالعه آن ها منجر به گزینه درمانی جدیدی برای سرطان خواهد شد.

پایان مطلب/