به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در این مطالعه محققین از سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSC) استفاده کردند که می توانند به هر سلولی در بدن تبدیل شوند. این سلول ها حاصل بازبرنامه ریزی سلول های پوستی بیماران مبتلا به شکلی وراثتی از بیماری سرطان کولورکتال به نام پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی(FAP) بودند. در این بیماری سلول ها روده بزرگ به پولیپ های بی شماری تبدیل می شوند که در نهایت منجر به ایجاد توده های سرطانی می شوند. با استفاده از iPSCها، آن ها ساختارهای سه بعدی به نام ارگانوئیدهای کولونی را ایجاد کردند که بافت روده بزرگ را به خوبی تقلید می کنند و در نتیجه پلت فرم مناسبی را برای تست های دارویی ارائه می کنند.

سرطان های کولون و رکتال دومین عامل مرگ های سرطانی در آمریکا هستند و آمارها نشان داده است که در سال 2017، بیش از 50000 نفر به علت ابتلا به این بیماری فوت کرده اند. با استفاده از توالی یابی های DNA و پروفایل کردن بیان ژن ها در این ارگانوئیدها، محققین نشان دادند که سلول های روده بزرگ معمولا دچار دو موتاسیون FAP می شوند که FAP8 و FAP9 نام دارند و موتاسیون در آن ها موجب رشد کنترل نشده سلول های روده بزرگ می شود. در گام بعد، محققین میزان پاسخ دهی ارگانوئیدهای کولونی به داروها را تست کردند. آن ها دریافتند که دو داروی XAV939 و راپامایسین به طور معناداری تکثیر سلولی را مهار می کنند و موجب رشد ارگانوئیدهای فاقد موتاسیون FAP‌می شوند که نشان می دهد این داروها می توانند برای بافت کولونی سالم نیز مضر باشند. داروی دیگری به نام geneticin نیز تست شد و مشاهده شد که به خوبی می تواند رشد طبیعی ارگانوئیدهای FAP9 را احیا کند اما اثر آن روی ارگانوئیدهای FAP8‌ یا ارگانوئیدهای مشتق از افراد سالم مشخص نیست.

این نتایج نشان می دهد که ما می توانیم از این پلت فرم برای مدل سازی سرطان کولون و شناسایی داروهایی موثر در درمان سرطان کولون استفاده کنیم.

پایان مطلب/