به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، درمان های مختلف می تواند از طریق مکانیسم هایی که بین افراد مختلف متنوع است منجر به آسیب به اندام ها شوند. این واکنش های دارویی خاص دلیل شایعی برای از دور خارج شدن داروهای جدید است و می توان مشکل اصلی طی درمان بیماری ها باشد. در مطالعه ای جدید محققین مرکز سرطان ملی چین نشان داده اند که چگونه سلول های مشتق از خون بیماران می تواند فرصتی را در اختیار پزشکان قرار دهد تا حساسیت به آسیب های کبدی مربوط به واکنش های دارویی خاص یا هپاتوتوکسیسیتی را ارزیابی کنند. در این مطالعه داروی مورد بررسی pazopanib بود. در حال حاضر، راه آسانی برای پیش بینی مضرات واکنش های دارویی خاص مربوط به pazopanib برای کبد وجود ندارد و نمی توان از بیوپسی های کبدی هم استفاده کرد زیرا خود روشی تهاجمی محسوب می شود.

محققین سلول های سفید خونی را از پنج بیماری که pazopanib را برای متاستاز سرطان سلول های کلیوی شان دریافت کرده بودند، و سه نفر شان دچار سمیت کبدی شده بودند جداسازی کردند. آن ها این سلول های سفید خونی را به سلول های بنیادی و سپس سلول های شبه کبدی تبدیل کردند. این منجر به تولید جمعیتی از سلول ها شد که ژنتیک و ریختی مشابه سلول های کبدی طبیعی همان فرد داشتند و در نتیجه با خطرات مربوط به بیوپسی هم همراه نبودند. سپس این سلول های بنیادی با pazopanib تیمار شدند. بعد از 24 ساعت، سلول های شبه کبدی مشتق از سه بیماری که دچار سمیت کبدی شده بودند در مقایسه با دو بیمار دیگری که آسیب کبدی نداشتند، مرگ سلولی بیشتری را تجربه کردند. این نشان داد که می توان از این تست ها برای مدل سازی اثرات داروی pazopanib روی کبد هر فرد استفاده کرد.

در حال حاضر، داروهای جدید برای سمیت کبدی با استفاده از سلول های ژنریک کبدی تست می شوند که نمی توانند واکنش خاص هر بیمار به دارو را نشان دهند. ایجاد سلول های شبه کبدی خاص هر بیمار می تواند تنوع ژنتیکی تاثیر گذار در تست های دارویی را به خوبی نشان دهد و در نتیجه ابزار ژنتیکی مناسبی را برای طراحی داروها معرفی کند.

پایان مطلب/