به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در مطالعه ای که در این دانشگاه انجام شد اهمیت درمان بوسیله ی سلولهای بنیادی را به دلیل احیا بافتی که کارایی ندارد، دانستند این مطالعه در مجموعه nature رسید.

سلول های بدن ما دائما جنس های مختلفی از سیگنال های سلولی اعم از پروتدینی یا موادی که در ماتریکس اطراف سلول وجود دارند را دریافت می کند. برای مثال میتوان به سلول هایی اشاره کرد که ژن خاصی را بیان میکند و توانایی تمایز به انواع مختلفی از سلول ها به همراه رشد را دارد. یکی از عجایب فرآیند سیگنالینگ این است که سلول زنده قدرت متوقف کردن و یا آغاز مجدد پیام رسانی یا خاموش شدن آن برای همیشه و یا تغییر آن به نوعی دیگر را دارد. تولید سازه های دست ساز سلولی با این شرایط و خصوصیت بسیار دشوار و حتی غیر ممکن است.

مطالعه ای که اخیرا منتشر شده گزارش کرد ماده ی که برای اولین بار ساخته شده است توانایی این نوع  پیام رسانی را دارد. این نوع ماده نه تنها باعث موثر واقع شدن درمان از طریق سلولهای بنیادی می شود، بلکه به محققین این فرصت را میدهد که راه های جدیدی را برای دانستن سرنوشت سلول در آزمایشگاه بیابند.

یکی از یافته ها استفاده از موادی است که بتواند باعث تکثیر سلولهای بنیادی عصبی شود سپس در زمانی که توسط اپراتور مشخص می شود شروع به تمایز به سلول عصبی نماید و پس از آن بتواند به  فاز تکثیر بازگردد.

این مقاله همچنین گزارش نمود که سلولهای بنیادی عصبی نخاع ( که در ابتدا در گروه neurospher قرار میگرفت) بوسیله ی سیگنال های تکثیر و تمایز می یابد. اما زمانی که این سیگنال خاموش می شود این سلول ها بصورت خودبخودی بصورت کلنی تجمع می یابند. این ارتباطات بین سلولی می تواند در درک علائم رشد و ترمیم مهم باشد.

استقاده از تکنولوژی جدید دستکاری سلول می تواند به درمان بیماران مبتلا به پارکینسون کمک کند. به این صورت که با استفاده از این تکنیک سلول های پوست خود بیمار می توند به سلول های بنیادی تبدیل شود. تکنولوژی جدید می تواند به رشد سلول های تغییر یافته جدبد در محیط آزمایشگاه  و سپس تبدیل آنها به سلول های عصبی تولید کننده دوپامین قبل ازانتقال به بدن بیمار کمک کند.

در تکنولوژی جدبد، مواد با توجه به ساختار شیمیایی خود با رشته های DNA متفاوتی واکنش می دهند و هر ساختار پیغام متفاوتی را به سلول ها می رساند. مولکول های محلول حاوی رشته های مکمل DNA همراه با پپتید ها به ماده اضافه می شوند تا رشته های DNA دوتایی را تشکیل دهند. با اضافه کردن کونژوگه ی DNA-peptide اجازه ی ساخته شدن تعداد بیشتری سلول بنیادی داده می شود. تولید یک سلول پویا از طریق مواد به صورتی است که یک مولکول DNA تک رشته ای قابل حل در آب با سطح سلول در تماس قرار می گیرد تا بتواند پیغام سلولی را از یک DNA دو رشته ای جدید دریافت کند. این DNA دو رشته ای جدید مدت کمی به مواد موجود در سطح سلول متصل باقی می ماند و سپس شسته خواهد شد در نتیجه پیام رسانی سلولی متوقف می شود. برای اینکه پیام رسانی دوباره آغاز شود، تنها یک کپی از DNA تک رشته مورد نیاز است تا دوباره بتواند به سطح سلول متصل شود.

اغلب مردم تمایل دارند تا از سلول های بنیادی مشتق شده از بدن خودشان برای سلول درمانی استفاده شود. در اصل این کار امکان پذیر است اما نیازمند فرآیندی است که بتواند باعث رشد و تمایز سلولی به سلول دیگر شود. تکنولوژی ای که در این مطالعه نام برده شذه توان انجام آن را دارد.

سدر حال حاضر این شرایط تنها در وضعیت برون تنی قابل انجام است در آینده ممکن است بتوان آن را در تحقیقات درون تنی انجام داد. سلول های بنیادی در کلینیک کاشته می شوند، در نوع خاصی از مواد محصور می شوند و از طریق تزریق وارد محل مورد نظر می شوند. پس از آن مواد محلول به بیماران داده می شوند تا سلولهای کاشته شده برای تکثیر و تمایز دستکاری شوند.

پایان مطلب/