به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در مطالعه ای جدید محققین در مرکز تحقیقات سلول های بنیادی بیمارستان بوستون به بررسی این مطلب پرداخته اند که چه چیز موجب می شود که یک سلول بنیادی به سلول اپی تلیالی آلوئولار یا سلول اپی تلیالی برونشیول تبدیل شود. رسیدن به پاسخ این سوال می تواند به تکوین بسیاری از درمان برای اختلالات ریوی مانند آسم و آمفیزم کمک کند.

برای بررسی تشکیل این سلول های ریوی، کیم و جو هیئون لی از ارگانوئیدهای سه بعدی استفاده کردند. در ادامه آن ها از توالی یابی RNA تک سلولی برای مشاهده این که چه ژن هایی در هر نوع سلول های ریوی روشن می شوند استفاده کردند.  آن ها دریافتند که سلول های ریوی موسوم به سلول های مزانشیمی(نه سلول های بنیادی مزانشیمی)، سلول هایی هستند که مسئول این عمل هستند. توالی یابی RNA تک سلولی نشان داد که سلول های مزانشیمی حداقل پنج نوع مختلف با ویژگی های مولکولی متفاوت دارند. همه این سلول ها با یکدیگر برهمکنش می کنند تا بافت ریوی را ترمیم و بازسازی کنند. به نظر می رسد که سلول های مزانشیمی به سلول های بنیادی اپی تلیالی می گویند که چه نوع سلول ریوی را بسازند.

سلول ها با مارکر LGR5 مولکول Wnt5A را به وفور ترشح می کنند که منجر به تشکیل سلول های آلوئولار می شود و این در حالی است که سلول هایی با مارکر LGR6 برای ترمیم سلول های مجاری تنفسی ضروری هستند. این بدین معنی است که در صورتی که فرد مبتلا به آمفیزم یا دیسپلازی برونشوپولمناری باشد که در آن ها سلول های آلوئولار ترمیم نمی شوند، تحریک مسیر WNT می تواند مهم باشد. برای مشکلاتی مانند آسم، بلوک کردن WNT  یا یافتن راهی برای تشکیل سلول های حاوی LGR6 می تواند رویکرد مناسبی برای تولید سلول های مجاری هوایی باشد.

پایان مطلب/