به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این رویکرد جدید شرایط را برای پیوند سلول های بنیادی به بیماران لوکمیایی و لنفومایی با تعداد کمتر و عوارض جانبی کمتر فراهم می کند.

سلول های بنیادی خون ساز (HSCs) قادرند به بسیاری از انواع مختلف سلول های موجود در خون تبدیل شوند و برای درمان طیف وسیعی از بیماری ها مانند مولتیپل میلوما، لوکمیا و اختلالات خونی مانند کم خونی داسی شکل استفاده شوند.

فرایند پیوند معمولا برای سلول های بنیادی خون ساز استرس زا است و به همین دلیل بسیاری از این سلول ها قبل از این که بتوانند جایگاه خودشان را در مغز استخوان بیمار محکم کنند می میرند و این امر موجب محدود شدن تاثیر پیوند این سلول ها می شود و در نتیجه از سر گیری خون سازی در این بیماران به تاخیر می افتد و این امر موجب افزایش خطر عفونت شده و گاها عمل پیوند به طور کامل به شکست مواجه می شود.

مرگ سلول های بنیادی خون ساز از طریق فرایند آپوپتوز و از طریق دو پروتئین BIM‌و BMF اتفاق می افتد. مهار دائم این دو پروتئین مانع از مردن سلول های بنیادی خون ساز می شود و کارایی پیوند این سلول ها را در موش افزایش می دهد. اما اگر موش این سلول های بنیادی مقاوم به آپوپتوز را دریافت کند دچار بیماری اتوایمن یا لنفوما می شود و سلول های خونی به سادگی نمی میرند. به همین دلیل مهار موقتی آپوپتوز طی دوره پر استرس پیوند می تواند یک استراتژی جذاب برای بهبود نتایج پیوند باشد و فرد را دچار عوارض جانبی نیز نکند.

به همین منظور محققین دانشگاه فرایبورگ، سلول های بنیادی خون ساز را از موش ها جداسازی کرده و آن ها را با آدنوویروس های مهندسی ژنتیک شده ای که به طور موقت پروتئین انسانی BCL-XL را بیان می کردند، آلوده کردند. پروتئین BCL-XL پروتئین های BIM و BMF را مهار می کند. این سلول های بنیادی خون ساز به طور موقتی و برای 7 تا 9 روز که BCL-XL را بیان می کنند، نمی میرند و بعد از پیوند به موش گیرنده قادر هستند خود را در مغز استخوان موش تثبیت کنند و سلول های خونی جدیدی را تولید کنند. مهم ترین نکته بیان موقتی BCL-XL است که مانع از عوارض جانبی مربوط به بیماری های اتوایمن و لنفوما می شود. آلودگی آدنوویروسی خود تا حدی برای سلول های بنیادی خون ساز سمی است و رویکرد جایگزین برای آن مواجه کردن مستقیم سلول های بنیادی خون ساز با BCL-XL خالص سازی شده است. این روش می تواند سلول ها را به طور موقتی در برابر آپوپتوز خمایت کند و تحمل سلول ها را طی فرایند پیوند بالا ببرد.

پایان مطلب/