تاریخ انتشار: پنجشنبه 27 مهر 1396
سیستم ایمنی برای بازسازی حیاتی است

  سیستم ایمنی برای بازسازی حیاتی است

توانایی بسیاری از موجودات در اعضای بدن شان مانند قلب و اندام حرکتی همواره یکی از سوالات در زمینه طب بازساختی بوده است و این امر زمانی اهمیت بیشتر می یابد که بدانیم انسان فاقد این توانایی است. در مطالعه ای جدید روی سمندر مکزیکی آکسولوتل و توانایی بازسازی قلبی آن، محققین نشان داده اند که توانایی این جانور در بازسازی به سیستم ایمنی ذاتی آن بستگی دارد.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، جیمز گودوین و همکارانش در آزمایشگاه زیست شناسی MDI نشان داده اند که تشکیل بافت عضلانی قلبی جدید در آکسولوتل بالغ بعد از یک حمله قلبی مصنوعی به حضور ماکروفاژها بستگی دارد. اگر ماکروفاژها وجود نداشته باشند، سمندها بافت اسکار دائمی را شکل می دهند که مانع از بازسازی می شود. این یافته می تواند کاربرد زیادی در بحث سلامت انسانی داشته باشد، زیرا سمندرها و انسان از اجداد مشترکی بوجود آمده اند و ممکن است توانایی بازسازی مربوط به ژنتیک آن ها باشد.

هدف گودوین و همکارانش ایجاد درمان های دارویی مشتق از ماکروفاژها است که منجر به بهبود بافتی بدون ایجاد اسکار شوند یا این که برنامه های ژنتیکی کنترل کننده ماکروفاژها را در انسان فعال کنند.

آن چه تاکنون مشخص شده است این است که بازسازی قلب در انسان به دلیل تکثیر ناکافی کاردیومیوسیت ها یا سلول های عضلانی قلبی با مشکل مواجه است. اما یافته های گودوین نشان می دهد که تکثیر کاردیومیوسیت ها تنها دلیل بازسازی غیر موثر  قلب انسان نیست و باید به سیگنال های ژنتیکی کنترل کننده تشکیل اسکار نیز توجه کرد. دستاوردهای این مطالعه و شناسایی نقش ماکروفاژها در بازسازی قلبی نشان می دهد که ما قادر به ایجاد درمان های موثر یا منطقی برای تقویت بازسازی قلب در انسان نیستیم مگر این که در ابتدا درک درستی از مکانیسم های بازسازی در سمندرها بدست آوریم.

گودوین و همکارانش گام بعدی را مطالعه عملکرد ماکروفاژها در سمندرها و مقایسه آن ها با نمونه های موشی و انسانی می دانند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه