به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، کارسینومای هپاتوسلولار شایع ترین سرطان کبدی اولیه در بالغین و یکی از شایع ترین دلایل مرگ و میر در جهان است که سالانه نزدیک به 740 هزار نفر به دلیل ابتلا به آن می میرند. کارسینومای هپاتوسلولار و پیش ساز آن یعنی استئاتوهپاتیت غیر الکلی، روز به روز در حال افزایش است و مانند بسیاری از سرطان های دیگر، تشخیص اولیه این سرطان می تواند پیش آگهی و نرخ بقا را افزایش دهد. متاسفانه در حال حاضر، روش های تشخیصی کارسینومای هپاتوسلولار بیشتر به تصویربرداری و تست های خونی برای مارکر توموری غیر تخصصی موسوم به آلفا-فیتوپروتئین(AFP) متکی هستند که معمولا در اشکال پیشرفته بیماری سطح آن بالا می رود.

تست های خونی غیر تهاجمی یا بیوپسی های مایع می توانند جایگزین بهتری باشند، اما تلاش هایی که تاکنون برای ایجاد روش های مبتنی بر خون برای غربالگری کارسینومای هپاتوسلولار صورت گرفته است با موفقیت چندانی همراه نبوده است و تنها تست خونی یعنی AFP نیز بدلیل حساسیت پایین کاربرد بالینی کمی دارد. بسیاری از بیوپسی های مایع با تشخیص DNA تومورهای موجود در گردش خون(ctDNA) کار می کنند که بخشی از مواد ژنتیکی است که بوسیله سلول های توموری به خون ریخته می شود. این بیوپسی مزیت های بالقوه متعددی نسبت به سایر روش های تشخیصی دارند: این روش تهاجمی نیست، در هر زمانی از دوره درمانی می تواند انجام گیرد و به محققین اجازه می دهند که تغییرات مولکولی تومورها را در همان زمان مورد نیاز مونیتور کنند. در نهایت که ctDNA تصویر مولکولی کاملی از بدخیمی تومور برای بیمار ارائه می کند. متیلاسیون DNA فرایندی است که می تواند بیان ژن ها را تنظیم کند و متیلاسیون گسترده DNA می تواند منجر به خاموش شدن برخی از ژن ها شود. متیلاسیون افزایش یافته ژن های سرکوب کننده توموری می توانند عامل اولیت تکوین تومورها باشند و این پیشنهاد می کند که الگوهای تغییر یافته متیلاسیون DNA می تواند نشانگر خوبی برای ظهور یک تومور باشند.

پایان مطلب/