تاریخ انتشار: شنبه 20 آبان 1396
ترشحات آزاد شده از سلول های بنیادی مزانشیمی موجبات حفاظت عصبی و نورونی را در برابر پارکینسون فراهم می کنند

  ترشحات آزاد شده از سلول های بنیادی مزانشیمی موجبات حفاظت عصبی و نورونی را در برابر پارکینسون فراهم می کنند

محققین پتانسیل استفاده از رویکردهای مبتنی از زیست مواد برای آزاد سازی فاکتورهای محافظت کننده عصبی ترشح شده از سلول های بنیادی مزانشیمی، برای حفاظت در برابر پارکینسون در شرایط آزمایشگاهی نشان داده اند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، بیماری پارکینسون یک اختلال مخرب عصبی چند فاکتوری است که دلیل آن تا حد زیادی ناشناخته مانده است. مشخصه های بالینی اولیه این بیماری شامل اختلالات پیش رونده در کنترل حرکات ارادی است که به دلیل تخریب نورون های دوپامینرژیک صورت می گیرد. در این بیماری، افزایش قابل توجه گونه های اکسیژن فعال(ROS) در استرس اکسیداتیو مشاهده می شود.

در این میان سلول های بنیادی مزانشیمی به عنوان ابزاری جذاب و امیدوار کننده در زمینه طب بازساختی، به دلیل داشتن توانایی خود نوزایی و تمایز به چندین رده و هم چنین ویژگی های تعدیل کنندگی ایمنی همواره به عنوان گزینه ای برای درمان بیماری های عصبی مد نظر بوده اند. مطالعات گذشته نشان داده اند که این سلول ها توانایی ترشح فاکتورهایی در محیط کشت را دارند که می توانند ریز محیط مطلوبی را برای درمان بیماری های مخرب عصبی بوجود بیاورند. این فاکتورها شامل سیتوکین ها، شیموکین ها و مولکول های تحریک کننده رگزایی است که آن ها را مجموعا سکرتوم می دانند.

در مطالعه ای جدید، دکتر ماریو نگری ایتالیایی و همکارانش در انستیتو تحقیقات دارویی میلان از محیط رویی سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای ارزیابی اثرات محافظت کننده عصبی آن ها در برابر عوامل پیش اکسیده کننده مانند پراکسید هیدروژن یا توکسین 6- هیدروکسی دوپامین(6-OHDA) استفاده کردند. نتایج نشان داد که تیمار سلول های نوروبلاستومایی با محیط حاوی سکرتوم های این سلول های بنیادی مزانشیمی نرخ مرگ و میر کاهش یافته ای را در برابر شرایط استرس اکسیداتیو نشان می دهند. محققین از هیدروژل های زیست تخریب پذیر ساخته شده از کلاژن نوع یک و اسید هیالورونیک و پلی اتیلن گلیکول برای قالب گیری سلول های بنیادی مزانشیمی در شرایط آزمایشگاهی استفاده کردند و مشاهده کردند که سکرتوم مترشحه از این سلول های بنیادی مزانشیمی به صورت کاملا آهسته و کنترل شده ترشح شده و سمیت ناشی از 6-OHDA را خنثی می کند.

یافته های بدست آمده از این مطالعه، شواهد اولیه ای را برای حمایت از رویکردهای مبتنی بر زیست مواد برای انتقال کنترل شده و هدفمند فاکتورهای محافظت کننده عصبی مترشحه از سلول های بنیادی مزانشیمی در درمان بیماری پارکینسون ارائه می کند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه