به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، اگرچه به عقیده محققین و پزشکان اندازه اثر این آلودگی ها نسبتا اندک است اما بستگی به نحوه پراکندگی این آلودگی ، وضعیت ناباروری و کیفیت اسپرم افراد می تواند شدیدا تحت تاثیر قرار گیرد. تصور می شود که قرار گرفتن محیطی در معرض مواد شیمیایی یک فاکتور بالقوه در بدتر کردن کیفیت اسپرم است اما نحوه اثر گذاری این فاکتور به طور دقیق شناسایی نشده است. در این راستا، تیمی از محققین به بررسی اثر قرار گرفتن کوتاه مدت یا طولانی مدت در معرض ذرات ریز PM2.5 در بین مردان تایوانی پرداختند. این مردان بین سال های 2001 تا 2014 از نظر کیفیت اسپرم(تعداد کل، شکل/اندازه و قابلیت حرکت) و طبق دستورالعمل های سازمان بهداشت جهانی مورد ارزیابی قرار گرفتند. سطح ذرات PM2.5 در محل زندگی این مردان با استفاده از یک رویکرد ریاضی و در ترکیب داده های مربوط به ماهواره های ناسا مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که ارتباط قوی بین قرار گرفتن در معرض PM2.5 و شکل غیر طبیعی اسپرم وجود دارد. هر افزایش5 ug/m3 در اندازه ذرات به میزان منجر به سقوط 1.25‌درصد کیفیت شکل و اندازه اسپرم ها شد. این عامل(آلودگی هوا) در صورت ترکیب با ریسک فاکتورهای دیگری مانند سیگار کشیدن و خوردن الکل می تواند نرخ ناباروری را تا 26 درصد و میزان بدریختی اسپرم را تا ده درصد افزایش دهد. در مجموع به نظر می رسد که قرار گرفتن مداوم در معرض آلاینده های هوایی می تواند کیفیت اسپرم را از نظر مورفولوژی و اندازه تحت تاثیر قرار داهد و شمار زیادی از زوجین را نابارور کند.

پایان مطلب/