به گزارش بنیان به نقل از medicalpxress، تیمی از محققین دانشگاه فرایبورگ نشان داده اند که سازماندهی فضایی ژنوم یک سوئیچ مهم برای تعریف انواع سلول ها است و به موجب آن نقطه شروع امیدوارکننده ای را برای استراتژی هایی که در آینده برای بازبرنامه ریزی سلول ها طراحی می شوند، ارائه می دهد.

ژنوم را مخزنی برای ذخیره اطلاعات تکوین موجود می دانند. هر سلول اطلاعاتی را با خود دارد که درون رشته های DNA و در هسته سلول بسته بندی شده اند و مکانیسم های اپی ژنتیکی دسترسی به این دستورالعمل های ژنتیکی را کنترل می کنند. از آن جایی که هر نوع سلولی در موجود پستاندار نیازمند دسترسی به نواحی ژنومی در یک روش خاص زمانی-مکانی است، اپی ژنوم برای تعیین هویت سلول ها حیاتی است. در این میان متیلاسیون DNA‌نقش مهمی را بازی می کند. مطالعات اخیر نشان می دهد که فرایندهای تمایزی با سازماندهی مجدد تاخوردگی های سه بعدی DNA همراه است. تا کنون مشخص نشده است که طی تمایز کاردیومیوسیتی دقیقا چه اتفاقی می افتد: سازماندهی مجدد تاخوردگی DNA در هسته سلول یا متیلاسیون DNA و آیا این مکانیسم ها از یکدیگر مستقل هستند یا خیر.

به منظور جواب دادن به این سوال، محققین دانشگاه فرایبورگ از یک روش مدرن توالی یابی استفاده کردند. این روش ترسیم سازماندهی سه بعدی ژنوم و هم چنین مکانیسم های اپی ژنتیکی را طی تمایز کاردیومیوسیتی در تمام ژنوم نشان می دهد. به این منظور، محققین کاردیومیوسیت ها را در مراحل تکوینی مختلف از قلب موش های سالم جداسازی کردند. مقایسه مراحل تکوینی مختلف نشان داد که نوع تاخوردگی فضایی DNA تعیین می کند که چه الگوهای متیلاسیونی شکل می گیرد و چه ژن هایی فعال می شوند. بنابراین سازماندهی ژنومی سه بعدی یک سوئیچ مرکزی برای تعیین هویت سلول است. در آینده محققین از این سوئیچ برای کنترل عملکردهای سلولی استفاده کنند.

پایان مطلب/