به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین دانا-فاربر با استفاده از رده های سلولی سرطانی و مدل های جانوری نشان داده اند که ترکیبی آزمایشگاه و تحقیقاتی که مشابه داروهای شناخته شده دیابت موسوم به تیازولیدین دیون ها (TZDs) هستند، سلول های تومور ریوی را به شیمی درمانی کربوپلاتین حساس و آسیب پذیر می کنند. تومورهای جونده ای که که با ترکیب کربوپلاتین و ترکیب دیابتی آزمایشگاهی SR1664  تیمار شده بود، در مقایسه با موش هایی که تنها با کربوپلاتین تیمار شده بودند، کاهش اندازه قابل توجهی را نشان دادند. تیمار سلول های سرطان سینه سه گانه منفی با این ترکیب نیز منجر به خود تخریبی تومورها شد.

ارزیابی ها نشان می دهد که ترکیب SR1664 می تواند فرایند سلولی که به موجب آن سلول ها خودشان را در پاسخ به آسیب DNA‌ترمیم می کنند، هدف قرار دهد. این در حالی است که داروهای شیمی درمانی نیز منجر به آسیب DNA‌می شود. در این فرایند تغییراتی در فسفریلاسیون گیرنده ای به نام PPAR-gamma اتفاق می افتد که برای تکوین سلول های چربی ضروری است و هدفی برای داروهای دیابتی تیازولیدین دیون می باشد. این گیرنده بوسیله بسیاری از سرطان ها مانند ریه، سرطان سینه سه گانه منفی، کلورکتال و پانکراس بیان می شود. ترکیب SR1664 در مقایسه با تیازولیدین دیون ها عوارض جانبی کمتری دارد و استفاده از آن ها منجر به مشکلات قلبی و ... برای بیماران نمی شود. داده های بدست آمده از این مطالعه قویا بر استفاده همزمان این ترکیب ضد دیابتی با داروهای شیمی درمانی متداول برای بسیاری از سرطان ها تاکید دارد.

پایان مطلب/