به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین دانشکده پزشکی نیویورک به مطالعه میکروبیوم گوارشی پرداخته اند. این میکروبیوم مخلوطی از گونه های مختلف باکتری است که در روده ما زندگی می کنند و همراه با انسان تکامل می یابند. این میکروبیوم در گوارش، متابولیسم و ایمنی نقش دارند. در سال های اخیر نرخ قرار گرفتن فرزندان در معرض آنتی بیوتیک ها افزایش یافته است و این امر وقوع بیماری های اتوایمن مانند بیماری روده التهابی یا IBD را به طور قابل توجهی افزایش داده است. مطالعات بیشماری به ارتباط استفاده از آنتی بیوتیک ها و بیماری روده التهابی پرداخته اند اما تعداد اندکی از آن ها  در موش تفاوت های میکروبی را به طور مستقیم به خطر بیماری ربط داده اند.

مطالعات گذشته پیشنهاد کرده اند که استفاده از آنتی بیوتیک ها مخلوط میکروبیوم مادری که طی تولد به فرزند منتقل می شود را تغییر می دهد و در واقع نسل جدیدی از میکروبیوم را وارد سیستم گوارشی فرزند می کند که برای انجام عملکردهای متابولیکی و ایمنی نیازمند آموزش دیدن هستند. اما نتایج این مطالعه شواهد قوی را ارائه کرده است که آنتی بیوتیک ها جمعیت میکروبی که فرزند به ارث می رسند را تغییر می دهند و عواقب بیماری زایی طولانی مدتی را ایجاد می کنند. آنتی بیوتیک هایی که طی دوران بارداری مصرف می شوند، در این میان نقش مهمی را بازی می کنند. برای رسیدن به این دستاورد، محققین موش های باردار را با میکروبیوم موشی که بوسیله تیمار آنتی بیوتیکی تغییر کرده بود، تیمار کردند. آن ها دریافتند که تغییرات ناشی از آنتی بیوتیک در جمعیت میکروبی در مادر، به فرزندان نیز می رسد. مخلوط میکروب های دچار نوسان شده بوسیله آنتی بیوتیک ها، در نوزادان موش تنوع کمتری دارا خواهد بود. بالطبع این نوسانات در مادرانی که از آنتی بیوتیک استفاده نکرده اند و فرزندان آن ها، قابل توجه نیست.

در ادامه این محققین نوزادان مادران طبیعی و نوزادان مادرانی که برای نداشتن اینترلوکین 10 مهندسی شده بودند را مقایسه کردند. اینترلوکین 10 موجب التهاب بیشتر می شود و به طور گسترده ای در مطالعات IBD استفاده می شوند. در گروه نوزادان فاقد اینترلوکین 10، آن هایی که میکروبیوم های تغییربافته از آنتی بیوتیک را از مادرانشان دریافت کردند، التهاب IBD در آن ها 55 برابر بیشتر از نوزادانی بود که جمعیت میکروبیومی طبیعی را دریافت کردند. این نشان می دهد که چگونه فاکتورهای محیطی و ژنتیکی با یکدیگر ترکیب می شوند و خطر ابتلای به بیماری را تعیین می کنند.

پایان مطلب/