به گزارش بنیان به نقل از stemcellsnews، در مطالعه ای جدید، مایکل تیمرر و همکارانش در انستیتو بیوتکنولوژی رژیم صهیونیستی نشان داده اند که سلول های بنیادی مزانشیمی تحت شیمی درمانی قرار گرفته از طریق برهمکنش با سلول های شروع کننده تومور(TICs)، موجب افزایش مقاومت درمانی این سلول ها می شوند. این سلول های شروع کننده توموری، جمعیتی مقاوم از سلول های توموری هستند که منجر به شروع تومورزایی و متاستاز می شوند. این مطالعه نشان داده است که در پاسخ به شیمی درمانی با جمیسیتابین، سلول های بنیادی مزانشیمی درون آدنوکارسینومای پانکراسی کلونی زایی کرده و با تعداد زیاد در ارتباط با سلول های شروع کننده توموری قرار می گیرند. علاوه براین، سلول های بنیادی مزانشیمی تیمار شده با جمیسیتابین، غنی سازی سلول های شروع کننده تومور را در آزمایشگاه افزایش می دهد و رشد تومورها را نیز در in vivo افزایش می دهند.  دکتر تیمرر این اثرات را به ترشح CXCL10 بوسیله سلول های بنیادی مزانشیمی تیمار شده با جمیسیتابین نسبت می دهد. در مدل تومور پانکراسی، هدف قرار دادن سلول های شروع کننده تومور با استفاده از نانو وزیکول هایی که از غشای سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق شده و با یک آنتاگونیست CXCL10 بارگیری شده اند، همراه با جمیسیتابین می تواند نتایج درمان را تقویت کند و مانع از رشد تومور شود. به طور کلی نتایج این مطالعه مکانیسمی را نشان داده است که از طریق آن سلول های بنیادی مزانشیمی، مقاومت به شیمی درمانی را افزایش می دهند و یک سیستم جدید انتقال دارو برای هدف قرار دادن سلول های شروع کننده تومور را پیشنهاد می کند.

پایان مطلب/