به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، کارسینومای یوروتلیال مثانه(UCB)، شایع ترین سرطان مجرای ادراری است. تنها در آمریکا ده ها هزار نفر به این سرطان مبتلا هستند و سالانه بیش از صد هزار نفر در سراسر دنیا از این بیماری می میرند. یکی از دلایل کشنده بودن سرطان مثانه، وجود سلول های بنیادی سرطانی(CSCs) می باشد که به شیمی درمانی مقاوم هستند و شرایط را برای متاستاز سرطان به سایر نقاط بدن فراهم می کنند. به همین دلیل حذف این سلول های بنیادی سرطانی یکی از هدف های همیشگی این سرطان و سایر سرطان ها بوده است اما متاسفانه مکانیسم پشت پرده چگونگی حفظ این سلول های بنیادی سرطانی بوسیله تومور مشخص نیست. مطالعات گذشته دو پروتئین را مسئول اصلی ویژگی های منحصربفرد سلول های بنیادی سرطانی معرفی کرده است: YAP1 و COX2.

در کار با سلول های بنیادی سرطانی مشتق از کارسینومای یوروتلیال مثانه در ظروف آزمایشگاهی، محققین از داروی celecoxib یا تکنیک های ژنتیکی برای کاهش مقدار COX2 که این سلول ها تولید می کنند، استفاده کردند. نتایج آن ها نشان داد زمانی که بیان COX2 کاهش می یابد، مقدار پروتئین SOX2 که برای خودنوزایی، مهاجرت و تهاجم این سلول ها ضروری می باشد، نیز کاهش می یابد. به طور مشابه، مهار YAP1 با داروی ورتپورفین یا تکنیک های ژنتیکی نیز منجر به کاهش متوسط SOX2‌ می شود. اما زمانی که محققین تولید این دو پروتئین(YAP1 و COX2) را همزمان مهار کردند، بیان SOX2 نیز به طور دراماتیکی مهار شد و منجر به کاهش شدید توانایی این سلول ها در رشد و تشکیل تومور می شود. این یافته ها نشان می دهد که COX2 و YAP1 به طور مستقل از یکدیگر و یا به صورت همکار با یکدیگر فعالیت سلول های بنیادی سرطانی را از طریق SOX2 تنظیم می کنند. بنابراین، ممکن است هدف قرار دادن COX2 و YAP1 همراه با یکدیگر برای ریشه کن کردن سلول های بنیادی سرطانی ضروری باشد و به بهبود پاسخ تومورها به شیمی درمانی های استاندارد کمک کند و مانع از مقاومت به شیمی درمانی شود.

پایان مطلب/