به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، در حالی که غربالگری های دارویی، سعی زیادی دارند که از داروهایی که پیش از این مورد تایید FDA قرار گرفته اند برای اهداف جدید استفاده کنند، محققین بیمارستان عمومی ماساچوست نیز ثابت کرده اند که داروی هیدروکسی اوره می تواند اثری تقویت کننده برای داروی تموزولومید(TMZ) داشته باشد که معمولا برای سلول های گلیوبلاستومایی استفاده می شود. این مطالعه نشان داده است که ترکیب این دو دارو، بقای مدل های موشی گلیوبلاستوما را به طور قابل توجهی افزایش می دهد و در 40 تا 60 درصد موارد موجب می شود که تومورها به طور کلی در این جانوران از بین بروند. با این که استفاده از تموزولومید و پرتو درمانی منجر به بقای قابل توجه بیماران ظرف 20 سال گذشته شده است اما بیش از 90 درصد بیماران ظرف مدت یک سال می میرند که به دلیل مقاومت درمانی این سرطان است. محققین دلیل این مقاومت را عملکرد آنزیمی به نام MGMT می دانند که تغییرات DNA‌ناشی از تموزولومید را ترمیم می کند. تغییرات در متیلاسیون پروموتور MGMT ممکن است پشت پرده مقاومت تومورها به تموزولومید باشد. به همین دلیل محققین در صدد برآمدند بدون تلف کردن هزینه و زمان از داروهایی که پیش از این مورد تصویب قرار گرفته بودند برای غلبه کردن بر مقاومت به تموزولومید استفاده کنند. آن ها 21 داروی  ضد سرطانی را روی رده های سلولی گلیوبلاستومایی و از جمله سلول های شبه بنیادی گلیوبلاستومایی تست کردند و در این میان هیدروکسی اوره بهترین نتیجه را داشت. این دارو موجب حساس شدن و مستعد شدن سلول های گلیوبلاستومایی برای پاسخ دادن به تموزولومید شد. با رسیدن به این نتیجه امیدوار کننده، محققین ترکیب تموزولومید و هیدروکسی اوره را در مدل های موشی گلیوبلاستوما تست کردند و مشاهده کردند که که بقای این موش ها به طور قابل توجهی افزایش یافت و درصد قابل توجهی از آن ها حتی دیگر اثری از تومور را نیز نشان ندادند. محققین امیدوارند که بتوانند با تحقیق بیشتر و رسیدن به قطعیت در مورد این درمان ترکیبی به زودی مطالعات انسانی این دستاورد را نیز مورد ارزیابی قرار دهند.

پایان مطلب/