تاریخ انتشار: شنبه 12 اسفند 1396
فعال کردن پتانسیل تکثیر شوندگی کاردیومیوسیت ها برای بازسازی قلب

  فعال کردن پتانسیل تکثیر شوندگی کاردیومیوسیت ها برای بازسازی قلب

برخی از موجودات توانایی قابل توجهی برای بازسازی بافت دارند. اگر گورخرماهی و سمند دچار آسیب قلبی شوند، سلول های آن ها قادر به تقسیم و ترمیم موفقیت‌آمیز اندام آسیب دیده هستند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در جنین انسان، سلول های قلب می توانند تقسیم و تکثیر شوند  که به قلب اجازه رشد و تکوین می دهند. مشکل مربوط به بعد از تولد است که کاردیومیوسیت ها یا سلول های عضلانی قلبی توانایی شان برای تقسیم را از دست می دهند. این امر برای برخی دیگر از سلول های انسان از جمله سلول های مغزی، نخاعی و پانکراس نیز صادق است. به دلیل این که سلول ها قادر به تقسیم نیستند، بدن نیز نمی تواند سلول های از دست رفته را جایگزین کند. اگر راهی برای تحریک این سلول ها برای تقسیم مجدد وجود داشته باشد، می تواند به بازسازی شماری از بافت ها امیدوار بود.

در مطالعه ای جدید که در نشریه معتبر Cell به چاپ رسیده است، دکتر سیرواستاوا و همکارانش روشی موثر و با ثبات را برای تولید کاردیومیوسیت های بالغی که قادر به تقسیم و ترمیم قلب آسیب دیده طی حملات قلبی هستند(حداقل در مدل های جانوری) کشف کرده اند. پتانسیل سلول های عضلانی جدید از طریق تقسیم سلولی، شبیه آن چه در مورد سمندرها اتفاق می افتد می تواند امید به زندگی را در بین بیماران قلبی افزایش دهد.

سیرواستاوا و تیمش چهار ژن  را شناسایی کرده اند که کنترل کننده سیکل سلولی هستند. آن ها دریافته اند که ترکیب این ژن ها می تواند موجب وارد شدن مجدد کاردیومیوسیت ها به چرخه سلولی شود. این امر منجر به تقسیم سریع سلول ها می شود. افزایش عملکرد این چهار ژن به صورت همزمان موجب شروع تقسیم سلولی و بازسازی بافت قلبی می شود. تست این روش در مدل های جانوری و کاردیومیوسیت های مشتق از سلول های بنیادی انسانی نشان داد که حداقل 15 تا 20 درصد کاردیومیوسیت ها وار سیکل تقسیم سلولی می شوند. این روش موجب افزایش قابل توجه کارایی و قابل اتکا بودن کاردیومیوسیت های تولیدی در مقایسه با سایر روش های تولید کاردیومیوسیت است که منجر به تولید تنها یک درصد کاردیومیوسیت می شوند. از آن جایی که در اندام های انسانی، انتقال این ژن ها نیازمند کنترل دقیق است و در صورت کنترل نشدن منجر به تقسیم های ناخواسته و تومور می شود، باید در استفاده از این رویکرد در انسان بسیار هوشیار بود. برای ساده تر کردن این روش، محققین به دنبال راهی برای کاهش شمار ژن های مورد نیاز برای ورود کاردیومیوسیت ها به تقسیم سلولی خواهند بود. استفاده از این رویکرد می تواند منجر به ایجاد درمان های بازسازی کننده قوی برای نارسایی ها قلبی، آسیب های قلبی، دیابت، ناشنوایی و ... شود.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه