به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress؛ سال ها تصور می شد که تاتوها از طریق رنگ کردن سلول های فیبروبلاستی در لایه درم پوست عمل می کنند اما اخیرا محققین نشان داده اند که ماکروفاژها(سلول های ایمنی تخصص یافته موجود در لایه درم) به زخم حاصل از سوزن تاتو می چسبند و رنگدانه تاتو را مانند شرایطی که عوامل مهاجم و یا سلول های در حال مرگ را در می گیرند، می بلعند. در مورد دیگری نیز، محققین تصور می کردند سلول های ناقل رنگدانه برای همیشه زنده می مانند و به این ترتیب اجازه بقای تاتو برای همیشه را می دهند.

تیمی از محققین دانشگاه مارسی یک موش مهندسی ژنتیک شده را ایجاد کردند که به آن ها اجازه داد ماکروفاژها موجود در ناحیه درم و سایر بافت های خاص را بکشند. ظرف چند هفته بعد، این سلول ها با ماکروفاژهای جدید مشتق از سلول های پیش ساز موسوم به منوسیت ها جایگزین شدند. با انجام تاتو روی دم این موش ها، محققین دریافتند که ماکروفاژهای درمی تنها سلول هایی هستند که رنگدانه ها را جذب می کنند. اما با کشتن ماکروفاژها تغییری در ظاهر تاتو ایجاد نشد. مشخص شد که ماکروفاژهای مرده رنگدانه هایی را به پیرامون شان آزاد می کنند که طی ماه های بعد، قبل پراکنده شدن بوسیله ماکروفاژهای جدید مشتق از منوسیت جذب می شوند. در پوست تاتو شده، فرایند به دام انداختن رنگدانه، آزادسازی آن و مجددا به دام انداختن آن به طور پیوسته صورت می گیرد. انتقال یک قطعه از پوست موش تاتو شده از یک موش به موش دیگر بعد از شش هفته نشان داد که اغلب ماکروفاژهای ناقل رنگدانه از گیرنده (نه از اهدا کننده) مشتق می شوند.

تصور می شود زمانی که ماکروفاژهای دارای رنگدانه طی عمر می میرند، ماکروفاژهای مجاور رنگدانه آزاد شده را به دام می اندازد و در یک روش دینامیک، ثبات ظاهری تاتو و دوام طولانی مدت آن را تضمین می کنند. تاتوها می توانند بوسیله پالس های لیزری که منجر به مرگ سلول های پوستی و ازادسازی رنگدانه شان می شوند برداشته شوند. این پالس ها منجر به انتقال و حمل به دوردست این رنگدانه به سیستم لنفاوی بدن می شود. برداشتن تاتو می تواند بوسیله ترکیب جراحی لیزری و حذف موفقت ماکروفاژها در ناحیه تاتو از بین بروند.

پایان مطلب/