به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این امر که چگونه SIV منجر به ایجاد مشکل می شود یک معما محسوب می شود، زیرا انسان ها دارای یک مکانیسم دفاعی هستند که مانع از بروز چنین عفونت هایی می شوند. تترین(Tetherin)، یک پروتئین حیاتی برای محافظت در برابر این عفونت های ویروسی است که به صورت یک پد چسبنده روی سطح سلول های آلوده شده می چسبد و مانع از این می شود که آن ها ذرات ویروسی را آزاد کنند. در این جنگ تکاملی، ویروس ها نیز زراد خانه ها یا سیستم دفاعی خودشان را برای مقابله ایجاد کردند. برای مثال، Vpu یک پروتئین کمکی HIV است که تترین را هدف قرار می دهد و به HIV اجازه می دهد که فرار کرده و پراکنده شوند.

دکتر ساتو و دکتر کویانانگی در دانشگاه کیوتو تستی را طراحی کرده اند که آیا تکامل Vpu می تواند به SIV در ایجاد جهش در انسان کمک کند یا خیر. آن ها از مدل های موشی ناقص از نظر ایمنی که سیستم ایمنی آن ها بوسیله سیستم ایمنی انسانی بازسازی شده بود استفاده کردند و سلول های بنیادی خون ساز را به آن پیوند کردند. این طراحی اجازه مطالعه SIV و HIV در موش را می دهد.

با استفاده از ژنتیک معکوس برای مهندسی سوش های متعدد HIV با موتانت های مختلف Vpu، این محققین به بررسی این امر پرداختند که عملکرد Vpu برای آلودگی موفقیت آمیز ویروس کلیدی است یا خیر. پروتئین Vpu می تواند مسیرهای پیام رسانی ایمنی را در سلول ها مهار کنند و تترین را تخریب کنند. واریته Vpu مسئول تنظیم کاهشی تترین، مهم ترین ویژگی Vpu برای HIV است. از طرفی برگرداندن تترین به سطح طبیعی می تواند همانندسازی ویروسی را سرکوب کند که پیشنهاد می کند که شمار اندکی از مولکول های تترین می توانند با HIV‌ مبارزه کنند. جالب تر این که، SIV‌می تواند به صورت غیر موثر سلول های خونی انسانی را در مدل های موشی آلوده کند. اما زمانی که SIV Vpu ویژگی هایی شبیه HIV Vpu را شبیه سازی می کنند(عمدتا فعالیت ضد تترین)، آلودگی سلولی خونی رخ می دهد.

این مطالعه نشان می دهد که توانایی بدست آوردن عملکرد در Vpu برای فائق آمدن بر تترین انسانی، اجازه می دهد که SIV میزبان جدیدی را آلوده کند.

پایان مطلب/