به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress،شیمی درمانی استانداردترین روش برای مقابله با سرطان های مختلف است و در سال های اخیر نیز استفاده از ایمنی درمانی تبدیل به یک رویکرد امیدوار کننده برای مبارزه با سرطان شده است. اما اخیرا مطالعاتی صورت گرفته است که نشان داده است ترکیب این دو رویکرد می تواند اثرات قابل توجه تری داشته باشد. در این راستا و برای انتقال عوامل شیمی درمانی و ایمنی درمانی به محل تومورها، محققین یک داربست زیست سازگار و زیست تخریب پذیر را از ترکیب یک پلیمر زیست سازگار و ماده کراس لینک کننده آن تولید کردند. مشخصه اصلی این پلیمر ژل شده این است که بوسیله سطح بالای گونه های اکسیژن فعال(ROS)  تجزیه می شود. گونه های اکسیژن فعال یک محصول شیمیایی فرعی متابولیسم سلولی هستند و سطوح بالای آن ها نقش مهمی را در تکوین و رشد تومورها بازی می کند.

محققین این داربست هیدروژلی را با یک عامل شیمی درمانی موسوم به gemcitabine و یک عامل ایمنی درمانی موسوم به آنتی بادی بلوک کننده PD-L1 بارگیری کردند و زمانی که آن را به تومور تزریق کردند مشاهده کردند که ژل موجب افزایش مشخصه هایی از تومور شد که موجب شناسایی بهتر تومور بوسیله ایمنی درمانی شد. سپس، در پاسخ به مقادیر فراوان ROS در محیط تومور، داربست به تدریج تجزیه شد و ابتدا gemcitabine و سپس anti-PD-L1 را آزاد کرد. عامل شیمی درمانی ابتدا برخی از سلول های سرطانی را می کشد و حساسیت تومورها به ایمنی درمانی را افزایش می دهد و این موجب افزایش کارایی ایمنی درمانی می شود. در این مطالعه محققین روی دو نوع خاص از ملانوما و سرطان سینه فوکوس کردند، اما به نظر می رسد این رویکرد درمانی برای سایر انواع سرطان ها نیز موثر باشد. به نظر می رسد که انتقال موضعی ترکیب دارویی با استفاده از این داربست ژلی، به طور قابل توجهی مانع از عود مجدد تومور بعد از برداشتن تومور اولیه بوسیله جراحی می شود.

پایان مطلب/