تاریخ انتشار: چهارشنبه 05 اردیبهشت 1397
شاخصی برای اندازه گیری شباهت های بین سلول های سرطانی و سلول های بنیادی پرتوان

  شاخصی برای اندازه گیری شباهت های بین سلول های سرطانی و سلول های بنیادی پرتوان

یک متدلوژی جدید که تهاجمی بودن تومور و خطر عود مجدد را اندازه گیری می کند می تواند به پزشکان برای طراحی درمان جدید کمک کند.
امتیاز: Article Rating

به گزارش بنیان به نقل از Sciencedaily، این تئوری که پیشرفت سرطان با بدست آوردن ویژگی های شبه سلول های بنیادی بوسیله سلول های توموری افزایش می یابد، روز به روز در جامعه علمی قوت می گیرد. طبق این تئوری، سلول های توموری تمایل دارند که با پیشرفت بیماری بافتی که از آن منشا گرفته اند را فراموش کرده و فنوتیپ تمایز نیافته ای را به خود بگیرند که منجر به افزایش تهاجمی شدن و افزایش مقاومت آن ها به درمان می شود.

در مطالعه ای در دانشگاه سائوپائولوی برزیل، محققین روشی را توصیف کرده اند که می تواند درجه مشابهت بین نمونه های توموری و سلول های بنیادی پرتوان را اندازه گیری کند. این روش روی بنیادینگی(stemness) سلول ها فوکوس می کند که به معنای توانایی سلول ها برای خودنوزایی و داشتن پتانسیل تکثیری بالا است. برای ایجاد این متدولوژی، مجققین پروفایل مولکولی سلول های بنیادی جنینی انسان را آنالیز کرده و آن ها را با داده های بدست آمده از 12000 نمونه مربوط به 33 نوع تومور مختلف در اطلس ژنوم سرطان(TCGA) مقایسه کردند. آن ها داده های ژنتیکی شامل توالی های DNA، بیان ژن و هم چنین ویژگی های اپی ژنتیکی را پردازش کردند و پروفایل مولکولی سلول های بنیادی جنینی و سلول های توموری را به کمک یک الگوریتم ماشین یادگیری (نوعی هوش مصنوعی) مقایسه کردند. این الگوریتم توده های وسیع داده را بوسیله تکنیک های آماری پیشرفته مورد آنالیز قرار می دهد و مشخصه های مولکولی تیپیک(خاص) سلول های بنیادی که می توانند به درک تومور کمک کنند و به پیش بینی تهاجمی بودن تومور یا پیش بینی نتایج بالینی کمک کنند را مورد استفاده قرار می دهند. آن ها شاخصی را برای هر نمونه تومور تعریف کردند که از صفر تا یک متغیر است. سلول های توموری نزدیک به یک به سلول های بنیادی شبیه تر بوده و در مقایسه با سلول های توموری نزدیک به صفر تهاجمی تر بودند. برای مثال تومورهای متاستازیک دارای بالاترین شاخص بنیادینگی بودند و یک رابطه معکوس بین شاخص بنیادینگی و میزان بقا مشاهده شد. آنالیزها نشان داد که برای برخی از انواع سرطان ها، شاخص بنیادینگی بالا با حضور موتاسیون ها همراه است. برای مثال در مورد کارسینومای سلول های سنگفرشی سر و گردن، شاخص بنیادینگی بالا با موتاسیون هایی در ژن NSD1 مرتبط بود. اخیرا مشخص شده است که موتاسیون های NSD1 مانع از تمایز سلولی شده و موجب پیشرفت تومور می شوند. هم چنین مشخص شد که سطوح بالای پروتئین FOXM1 با کاهش تمایز سلولی و افزایش تکثیر سلولی در سرطان های سینه و ریه همراه است. بیان کاهش یافته ANNEXIN-A1 نیز با شاخص بنیادینگی بالا در نمونه های آدنوکارسینومای ریه ها همراه بود. محققین براین باورند که استفاده از این شاخص می توانند به شناسایی اهداف درمانی جدید علیه سرطان کمک کند.

پایان مطلب/

ثبت امتیاز
نظرات
در حال حاضر هیچ نظری ثبت نشده است. شما می توانید اولین نفری باشید که نظر می دهید.
ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه