به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، زمانی که محققین دانشگاه پوردو، ویروس زیکا را به طور مستقیم به میانه مغز منتقل کردند که ناحیه ای است که بدوا بوسیله زیکا طی فرایندهای تکوینی جنین انسان مورد هدف قرار می گیرد، مشاهده کردند که آلودگی ویروسی در سراسر مغز اتفاق نیافتاد. آن ها نقاطی را مشاهده کردند که بیشتر از سایر جاها تحت تاثیر ویروس قرار گرفته بود. این نقاط، مناطق پیام رسانی اصلی مغز طی الگودهی مغز محسوب می شوند.

ویروس زیکا تکثیر سلول های بنیادی عصبی را کاهش می دهد و آن ها را می کشد و منجر به نواقص مغزی شدید در جنین انسان می شود. در مغز پرندگان، محققین سه جایگاه خاص را شناسایی کردند که در آن ها بیان مواد تنظیم کننده تکوین مغز موسوم به مورفوژن ها کاهش یافته بود و یک جایگاه نیز با نواقص الگوزایی عصبی همراه بود. این بدین معنی است که مغز می تواند به طور مستقیم بوسیله زیکا تحت تاثیر قرار گیرد. از آن جایی که سلول هایی که ویروس به طور ترجیحی وارد آن ها می شود، نقش کلیدی را در تکوین بازی می کنند، این آسیب می تواند بدون تاثیر مغز روی سلول های بی شمار، در مغز پراکنده شود. اگر در مغز انسان نیز چنین نقاط حساسی وجود داشته باشد، می تواند هدف درمانی مناسبی را برای مقابله با این ویروس در اختیار محققین قرار دهد. هم چنین شناسایی این نقاط تست کردن داروها را نیز راحت ترمی کند زیرا می توان تنها جایگاه های اندکی را برای آلودگی ویروسی تست کرد. این جایگاه می تواند منجر به شناسایی گیرنده های اصلی ویروس نیز شود و دلیل تمایل ویروس به برخی از جایگاه ها را به نحو بهتری نشان دهد.

پایان مطلب/